Column

Vergaderproblemen

Het vergadermodel van de politiek, dat nog niet zo lang geleden werd ingevoerd, blijkt een complete flop te zijn. De idee was dat politici minder vaak zouden moeten vergaderen. Maar het gevolg was, dat de vergaderingen die wél gehouden werden, enorm lang duurden. Terwijl de onderwerpen niet goed doorgesproken konden worden, vanwege de vele agendapunten die nog behandeld moesten worden.

En regelmatig kwam het voor, dat nieuwe argumenten werden aangebracht, waardoor politieke partijen begonnen te twijfelen over hun eerder ingenomen standpunt. En als je vervolgens een half uur later toch moet stemmen over dat onderwerp, voelt dat niet fijn. De idee om politici zo min mogelijk te laten vergaderen, kwam in juli 2015 van raadslid Ruud van der Star (PRO). Als het aan hem lag, zo liet hij indertijd weten, zouden raadsvergaderingen nog maar één keer per kwartaal gehouden worden.

Eind vorig jaar besloten de politieke partijen inderdaad om het aantal vergaderingen met 20% te verminderen. Daarnaast zouden de raadsleden hun standpunten moeten bepalen tijdens de door de gemeente georganiseerde informatieavonden. Tijdens die informatieavonden loopt iedereen door elkaar, stelt de eigen vragen en krijgt al dan niet antwoord op die vragen. Maar wat er twee meter verderop besproken wordt, daar hebben de aanwezigen dan geen idee van.

Maar nu blijkt, dat dat hele nieuwe systeem van vergaderen één grote flop is. Daarom wordt het BOB-vergadermodel ingevoerd. Een juiste keuze, want het is ook wel heel naïef om te zeggen; 'Laten we als politici minder vergaderen'. Alle onderwerpen die tijdens deze vergaderingen besproken worden, gaan de inwoners direct aan. De gemeenteraadsleden en burgerraadsleden zijn door de inwoners gekozen om hun werk te doen. En dat is: op de best geïnformeerde manier mogelijk besluiten te nemen.

Natuurlijk is het voor de lokale politici niet altijd fijn om veel te vergaderen. Immers, zij doen het politieke raadswerk er doorgaans bij naast een betaalde baan. En als je om 19:00 uur thuis komt om je partner te kussen en vervolgens direct door moet naar het gemeentehuis voor weer een volgende vergadering, is dat natuurlijk niet prettig. Maar ieder raadslid heeft hier zelf voor gekozen, door zichzelf op de kandidatenlijst te laten zetten. Als je de verantwoordelijkheid hebt om het beste te doen voor alle inwoners, dan moet je niet klagen dat je een paar extra vergaderingen per jaar moet bijwonen.

Joep Derksen