Dé lokale en regionale nieuwssite

Beste bezoeker, Als journalist schrijf ik over actuele zaken. Deze blog heeft al miljoenen bezoekers verwelkomd. Hier vindt u alle, ruim 26.800, gepubliceerde artikelen, verschenen in landelijke, regionale en lokale dag- en weekbladen en magazines. Veel leesplezier! Mocht u onderwerpen aan de kaak willen stellen, neemt u dan contact met mij op: info@writing4u.nl. Foto's kunnen, tegen vergoeding, besteld worden via dit emailadres.

30 april 2007

“Als er geen wind is voor de molen, moet de molen naar de wind toe”

‘De Hoop Doet Leven’ vindt nieuw thuis aan Leidsevaart

Voorhout – In de Elsgeesterpolder staat de molen ‘Hoop Doet Leven’, die onder meer bekend is van een door Claude Monet geschilderd werk uit 1886. Het op de molenbaard geschilderde jaartal van 1783, doet vermoeden dat deze poldermolen al meer dan twee eeuwen langs de Trekvaart staat, maar niets is minder waar. In 1999 is de ‘Hoop Doet Leven’ uit de Rijnsburgse grond getakeld en overgeheveld naar Voorhout. Wanneer molenaar Kees Hoogeveen aanwezig is, gaan de wieken als vanouds in het rond.
door Joep Derksen

De man wiens naam echter nog meer betrokken is bij dit stukje cultuurhistorisch erfgoed, is Willem Waltman. Als jochie belandde hij bij de Stevenhofjesmolen, waar hij het molenaarsvak onder de knie kreeg. Hij zag als jongere met lede ogen aan hoe de ‘Hoop Doet Leven’ al jarenlang de wieken niet meer bewoog en vertelt hierover: “Van kinds af was ik al bezeten van molens en ik heb me het lot van dit molentje aangetrokken. Als 17-jarige ben ik op de eigenaar, het Hoogheemraadschap, afgestapt om te vragen of ik de molen weer draaivaardig mocht maken. Voor mijn vak was ik molenmaker en ik kreeg in 1981 de kans om de wieken te laten draaien. Tot 1997 mocht ik de molen beheren.”

De industriële bebouwing van Rijnsburg rukte in de loop der jaren op richting de molen en op een gegeven moment werd bloemenveiling Flora eigenaar van het gebied waar de molen op stond. “Ze hebben me lekker mijn eigen ding laten doen en nog altijd denk ik met plezier terug aan het feest dat ze voor mijn 12½-jarig molenaarschap gaven”, blikt Waltman terug. “Maar in de jaren negentig dreigde de molen een tuinkabouter te worden tussen de struiken en huizen die alsmaar dichterbij kwamen.”

Elektrisch

In 1783 is de molen gebouwd aan het toengeheten Rijnsburgervliet, het huidige Oegstgeestkanaal, met als doel de polderkamphuizen te bemalen om het water in de polder op peil te houden. Dit water moet namelijk een halve meter lager liggen dan het buitenwater. Tot 1930 draaide deze molen volledig op windkracht, maar daarna werd het schoepenrad volledig elektrisch bediend. Waltman: “Eerst zag ik de elektrische motor als vreemde eend in de molen, maar nu besef ik dat hij de molen eigenlijk gered heeft. Zonder deze motor was de molen waarschijnlijk allang verdwenen, zoals zo veel molens die hebben plaatsgemaakt voor grijze hokjes met een elektrisch motortje erin. Tussen 1920 en 1935 is in Nederland driekwart van de molens gesloopt, maar sinds 1961 vallen alle molens onder de monumentenwet.

In de tweede wereldoorlog werd de molen ook gebruikt als seinpaal. Wanneer de wieken in een bepaalde stand stonden, wist een aantal mensen dat er een varken geslacht was en dat er vlees te halen viel. Het einde van de molen leek gedurende deze oorlog nabij, want de houten molenwieken verdwenen in de haard van menige boerenhoeve. Aangezien er problemen met de elektriciteit dreigden, kwam de wens boven om de wieken weer op de molen te plaatsen en de boeren in de polder, Ingelanden geheten, beloofden de toenmalige molenmaker De Gelder uit Oegstgeest aardappelen en bruine bonen in ruil voor het beschikbaar stellen van hout.” Waltman is even stil en zegt: “Ik heb me laten vertellen dat het nog altijd twijfelachtig is of die boeren ooit betaald hebben.”

Er zijn maar een paar poldermolens met een echte volksnaam en de ‘Hoop Doet Leven’ behoort dus tot deze categorie. “Hij zou eigenlijk kamphuizermolen moeten heten, maar deze naam is er naar ik aanneem in 1783 opgeschilderd. Ik ga ervan uit dat de hoop wordt uitgesproken dat de molen het water van de polder op peil doet houden”, zo verklaart de molenaar de naam.

Verval

Dankzij de 16 jaar dat Waltman de ‘Hoop Doet Leven’ heeft onderhouden is de molen van de ondergang gered, dat beseft hij zichzelf ook: “De molen was een rijksmonument en werd wel onderhouden, maar de wiekenas en wieken waren in een matige staat van onderhoud. Bij een nog langere stilstand was de molen nog veel erger in verval geraakt en als zo’n ding in verval komt, is het eigenlijk al te laat.”

Hij ziet ook nog een ander gevaar opdoemen: “Deze locatie in de Elsgeesterpolder is een van de weinige gebieden die voorlopig nog zo blijft. Molens in heel Nederland komen in het gedrang, want de vraag is waar je met ze naar toe moet. Ik heb mijn bedenkingen over deze ontwikkelingen. Bij de discussie over het verplaatsen van de ‘Hoop Doet Leven’ naar Voorhout, ben ik altijd voorstander geweest. Mijn motto was: ‘Als er geen wind is voor de molen, dan moet de molen naar de wind toe’.

Maar tegenwoordig worden meer molens bedreigd door projectontwikkelaars met bouwplannen. Die draaien hun arm niet om voor het investeren van een miljoentje extra om een molen te verplaatsen. Bovendien zijn dit soort organisaties ook slim om zaken op een bepaalde manier af te handelen. Zo heeft de notariële overdracht van de ‘Hoop Doet Leven’ van de veiling Flora aan de Rijnlandse Molenstichting pas plaatsgevonden op het moment dat de molen een halve meter boven de grond hing. Op dat moment was de molen namelijk roerend goed en dat valt onder een ander belastingtarief.”

Verhuisbedrijf

De gewenste verplaatsingen van molens zijn een gevaar voor de Rijnlandse Molenstichting, die onlangs ook al een molen heeft verhuisd van Leiderdorp naar Kouderkerk. Die voorzitter verzuchtte onlangs: ‘We zijn meer een verhuisbedrijf van molens geworden, dan stichting die de molens kan beschermen.’ Van belang is, dat er een molenbeschermingszone wordt vastgelegd. Zeker hier, want de molen staat hier prachtig en je moet geen flats op 60 meter afstand bouwen, als dat 600 meter verderop ook kan. Mijn hartenwens is dat deze molen en haar omgeving tot in lengte van jaren kan blijven zoals het nu is!”

De molenaar is blij dat de molen nog altijd meer is dan een symbool uit het verleden. De molen draait, volledig handmatig, helemaal om zijn as en bemaalt de Elsgeesterpolder. Nog altijd kan het hoogheemraadschap een beroep doen op de ‘Hoop doet leven’ bij hoog water. Zo heeft deze grote liefde van mij toch nog een functie als werktuig.” Dat de ‘Hoop Doet Leven’ ook zijn leven geraakt heeft is duidelijk, want in zijn vrije uren heeft Waltman dezelfde molen nagemaakt in een schaal van 1:8. “Zo heeft mijn dochter Willemijn ook haar eigen molen ‘Hoop doet leven’ en ze speelt er regelmatig in.”


Op 12 mei wordt de Nationale Molen- en Gemalendag gehouden. Ook de ‘Hoop Doet Leven’ is dan toegankelijk voor publiek. Voor meer informatie:
www.molens.nl en www.gemalen.nl.

Lesbrieven laten historie van Teylingen herleven

Teylingen – Dankzij een uniek samenwerkingsverband krijgen alle Teylingse basisschoolleerlingen van de groepen 7 inzicht in de geschiedenis van Warmond, Sassenheim en Voorhout. De Historische Kring Voorhout, het Historisch Genootschap Warmelda en de Stichting Oud Sassenheim hebben lesbrieven samengesteld, die de historie van de drie plaatsen uiteenzetten. Drie leerlingen van evenzovele basisscholen namen de lesbrieven symbolisch in ontvangst. De komende drie jaar geven de scholen les over dit onderwerp, mede aan de hand van de opgestelde vragenlijst.

door Joep Derksen

Via loting namen de Christelijke Basisschool Oostergeest (Warmond), RK Basisschool De Kinderburg (Sassenheim) en de Openbare Basisschool De Achtbaan (Voorhout) de eerste drie lesbrieven in ontvangst. De kosten voor deze brieven met de Voorhoutse, Warmondse en Sassenheimse geschiedenis worden gedragen door het Rabobank Teylingenfonds en de drie historische verenigingen.

Emiel van der Hoeven, secretaris van de HKV, zei bij de presentatie op maandag 23 april: “We zijn er trots op dat we dit project in zijn geheel hebben opgezet. Voor de drie historische kringen was het een tijd van veel zwoegen en werk in stoppen.” Wethouder Henriëtte Wilbrink nam hierna het woord: “In deze lesbrieven wordt de geschiedenis van de woonomgeving beschreven en komen de kinderen bijvoorbeeld te weten waarom Warmond is, zoals het is. Ook kunnen de kinderen over de prachtige gebouwen en kerken lezen en krijgen inzicht in de herkomst van de namen. Zo zijn veel straatnamen terug te voeren naar historische figuren die met minimaal een van de drie kernen in aanraking is geweest, zoals: Jacoba van Beieren, de ruïne van Teylingen, Hermannes Boerhaave en Carolus Clusius.” Wilbrink hoopte dat de lesbrieven nog een neveneffect zouden hebben: “Als je in het dorp fietst en je leest de straatnamen, dan gaan ze hopelijk ook voor je leven.”

Ook burgemeester Sander Schelberg hield zijn toespraak aangepast aan het merendeel van zijn publiek, dus kort. Hij overhandigde de brieven aan de drie leerlingen en grapte: “Misschien wordt geschiedenis toch nog leuk!” Maar hij voegde er gelijk aan toe: “Nee hoor, het is een prachtig vak!”

Burgemeester Langelaar heft samenscholingsverbod niet op

LISSE - Het samenscholingsverbod in en nabij winkelcentrum Blokhuis wordt gehandhaafd. Zelfs na de aanhouding van vier vandalen, waarmee het merendeel van de vernielingen op en rond het Dekaplein is opgehelderd.
Burgemeester Corrie Langelaar is duidelijk in haar standpunt: 'Het samenscholingsverbod na sluitingstijd van de winkels wordt op deze locatie absoluut niet opgeheven! Daar is geen aanleiding toe, want goede burgers hebben er geen schade van op het moment dat dit er wel is. Zo'n verbod is een zware maatregel; we gaan het niet als snoepgoed rondstrooien door de gemeente. Maar we evalueren niet elke maand.'
Ze vervolgt: 'Enkele maanden geleden heeft de gemeente een procedure opgestart om hekken te plaatsen bij het Dekaplein en cameratoezicht in te stellen. Met de aanhouding van deze verdachten wordt ook dat niet stopgezet. We gaan nu door om alles gebruiksklaar te maken. Op een later tijdstip beraden we ons over plaatsing van hekken of installering van camera's. Het kan best zijn dat we dit niet op korte termijn doen.'

Belastingaanslagen gemeente eind april bij inwoners binnen

LISSE – De VVD-wethouder van Financiën Bas Brekelmans kondigde tijdens de commissievergadering Maatschappij en Financiën aan dat de gemeentelijke belastingaanslagen op 26 april de deur van het gemeentehuis uit gaan. Brekelmans gaf een verklaring voor de vertraging: ‘Onze belangrijkste medewerkster was ziek en vanwege fouten in het nieuwe softwareprogramma dreigde de Waarderingskamer niet akkoord te gaan met de manier waarop de belastingaanslagen waren opgesteld. We hebben verbetermaatregelen doorgevoerd en verwachten geen problemen meer. Tenzij er wat mis gaat bij de drukker gaan de aanslagen eind april de deur uit.

Daphne van der Zwet (Nieuw Lisse) vroeg zich af of over deze vertraging wel voldoende gecommuniceerd was richting de inwoners van Lisse wel: ‘Ze zitten namelijk te wachten op de aanslagen.’ Brekelmans diende haar van repliek: ‘Ik heb het uitstel tijdens een eerdere commissievergadering, dus in een publiek orgaan gemeld. Ik ga ervan uit dat de mensen er niet op zitten te wachten om de gemeentelijke belastingen te betalen. We hebben dan ook geen specifiek communicatiebeleid opgezet aangaande dit punt.’

Vorig college ‘onverstandig’ bij afspraken project De Madelief

DOOR JOEP DERKSEN

LISSE – Het college zegt naar aanleiding van vragen van fractievoorzitter Cees Verburg (D66) over het bouwproject De Madelief toe geen mondelinge afspraken te maken met derden bij grote projecten. Verburg is ‘uiterst tevreden, meer dan tevreden zelfs’.

Het raadslid had schriftelijke vragen gesteld over het bericht dat het vorige college mondeling had toegezegd dat de openbare parkeergarage onder De Madelief dagelijks vanaf 18:00 uur afgesloten is alle auto’s, met als enige uitzondering de bewoners zelf. Van de schriftelijke antwoorden die het huidige college in eerste instantie aan hem gaf werd Verburg niet vrolijk: ‘Ik krijg veel tekst op niet gestelde vragen, wat ik in de loop der jaren wel gewend ben van verantwoordelijk wethouders Ruimte. Het college heeft geen stukje zelfreflectie of de wil om te leren. Hun conclusie is dat het voormalige college juist heeft gehandeld en de raad maar beter had moeten opletten.’

Reagerend op aanvullende vragen van de fractievoorzitter stelt wethouder Guus Mesman (PvdA): ‘Het is niet gebruikelijk en verstandig om mondelinge overeenkomsten te sluiten bij dit soort projecten, dat ben ik helemaal met Verburg eens. De raad moet zo vroeg mogelijk betrokken worden bij activiteiten die een grote impact hebben op een belangrijk deel van de invulling van het centrum. Ik denk dat dit college ook zo opereert. Wij zijn een team van: ‘geen woorden maar daden’.

De wethouder vervolgt: ‘Wij zouden deze materie anders aangepakt hebben, maar of het vorige college tekort heeft geschoten is een beoordeling die bij de raad ligt. Ons college opereert in ieder geval op de wijze waarop we al te werk gaan en maatregelen om herhaling van mondelinge afspraken te voorkomen hoeven niet genomen te worden.’
Verburg reageert blij: ‘Dit is al een heel andere richting, in tegenstelling tot de antwoorden die echt van het college. Ik ben uiterst tevreden. Meer dan tevreden.’ Fractievoorzitter Ad van Zelst (Nieuw Lisse) hoort het aan en zegt: ‘Ik vind dit toch een beetje poppenkast wat Verburg hier uitvoert. Er wordt schamperend gedaan over het vorige college, maar nu zitten er twee partijen in het college die er toen ook inzaten. Mijnheer Verburg, u geeft wel veel aandacht op de procedure, maar u gaat niet in op de inhoud.’ Verburg antwoordt hierop: ‘De inhoudelijke kant van de zaak is nu nog niet aan de orde.’

Bouwrestricties terzijde

LISSE - Met de toestemming voor de herbouw van een woning van 1.000 kuub in een gebied waar voor nieuwe woningen maximaal 750 kuub is toegestaan, handelt het college niet overeenkomstig het bestemmingsplan landelijk gebied. Op een gedeelte van de 3e Poellaan, dat wel daaronder valt, wil de eigenaar van een pand zijn woning slopen en herbouwen, waarbij de nieuwe residentie binnen de huidige omtrekken blijft. Burgemeester en wethouders strijkt in dit geval de hand over het hart. Dat maakte wethouder Guus Mesman (PvdA) dinsdag 17 april bekend. 'Een huis dat kleiner is dan 750 kuub zou wel erg misstaan in die omgeving', zei hij. Mesman vond het van 'realiteitszin' getuigen de eigenaar zijn woning binnen de huidige grenzen te laten herbouwen.

Subsidie oude panden

LISSE - De monumentale panden op de adressen Heereweg 423a en Heereweg 425 worden deels gerestaureerd. Hiervoor komt een gemeentelijke bijdrage ter grootte van 10 procent van de kosten beschikbaar. Dit maakte wethouder Guus Mesman (PvdA) dinsdag 17 april bekend. Twee andere aanvragen voor subsidie voor een gemeentelijk monument zijn afgewezen. Bij Heereweg 172 ging het niet om restauratiewerken, maar om regulier onderhoud. Bij Heereweg 225 is sprake van plannen om het pand om te bouwen tot kantoor. Dat valt niet binnen de toekenningsvoorwaarden.

Inspraak tegen speeltoestellen

Wethouder Kippers wil wipkippen en klimrek

Lisse – Peter Andriesse, woordvoerder van de actiegroep tegen speeltoestellen op het Jozef Israëlplein, maakte gebruik van zijn spreekrecht tijdens de commissievergadering voor Maatschappij en Financiën. Hij had lof over de beslissing dat het geplande bankje niet meer geplaatst wordt, maar hield de politici tegelijk voor dat de buurtbewoners Provinciale Staten willen benaderen om wethouder Kippers onbehoorlijk bestuur te verwijten.

Door Joep Derksen

Deze opmerking viel niet goed bij de aanwezigen. Bert van Santen (SGP/ChristenUnie) vroeg zich af of de bewoners puur handelden uit eigenbelang. ‘Grijpen naar zo’n zwaar instrument om zes stukjes speeltoestellen vind ik wel heel erg zwaar: daar gaat een negatieve grondhouding van uit.’ Ook Joke Vermeulen wond er geen doekjes om: ‘Wie is eigendom van het pleintje? Dat is de gemeente, dus waar doen we dan moeilijk om. We moeten ophouden zo met elkaar om te gaan en de gemeente moet wat speeltoestelletjes op het Jozef Israëlplein neerzetten.’

D66-er Levien de Braal vond ook niet dat er sprake was van onbehoorlijk bestuur: ‘De wethouder voert het speeltuinenbeleid gewoon uit en de gemeente kan de speeltoestellen plaatsen. U bent gehoord en uw argumenten zijn duidelijk overwogen door de gemeente. Inspraak wil niet zeggen dat u altijd uw zin krijgt.’ Hans Bet (PvdA) vult aan: ‘De gemeente en bewoners moeten goed bij zichzelf te rade gaan waarom deze situatie zo geëscaleerd is. Ik zal me echter sterk maken om die speeltoestellen daar te plaatsen.’

Wethouder Jan Kippers (CDA) deed ondanks de steun van de commissieleden toch een handreiking naar de omwonenden van het pleintje: ‘Het speelhuisje van 1.75 meter hoog waar eventueel hangjongeren gebruik van zouden kunnen maken mag best omgewisseld worden in een glijbaan. Maar de twee wipkippen en het klimrek wil ik gewoon plaatsen. Tevens wil ik wachten op advies van de voltallige gemeenteraad in mei of de speeltoestellen op dit pleintje geplaatst moeten worden; tegen die tijd is ook duidelijk of een eventuele klacht over onbehoorlijk bestuur bij Provinciale Staten gegrond wordt verklaard. De werkzaamheden zijn tot dan dus uitgesteld.’

Meerderheid gemeenteraad tegen fulltime buurtcoördinator

Wethouder Brekelmans: ‘Er is een aanjager nodig’

DOOR JOEP DERKSEN

LISSE – Het plan van het college om buurtgericht te werken vindt algehele instemming van de raad. Het nut en de noodzaak om een voltijds buurtcoördinator in te stellen, wordt echter vooralsnog ernstig betwijfeld: ‘Je moet eerst bepalen wat de doelstellingen zijn, voor je kunt beoordelen of een buurtcoördinator goed gefunctioneerd heeft.’

Fractievoorzitter Hans Bet (PvdA) was onvoorwaardelijk voorstander van de buurtcoördinator: ‘We moeten aan de slag met het buurtgericht werken en als je het niet op een goede manier probeert, weet je niet of het wel zal werken. We moeten er voluit voor gaan, want als je wethouder Brekelmans de wijk in laat gaan in plaats van de buurtcoördinator, komt er gewoon niets van terecht. Na twee jaar kunnen we evalueren wat er bereikt is dankzij de buurtcoördinator.’

Raadslid Daphne van der Zwet (Nieuw Lisse) was het hier totaal niet mee eens: ‘Een buurtcoördinator is een onnodige tussenlaag en de wijkschouwen die nu plaats vinden, gebeuren op de juiste manier. Ambtenaren en wethouders treden samen met de politie en Trias naar buiten toe en praten met de bewoners. Dat is de correcte wijze om een duidelijk gezicht te krijgen in de wijken. Haar fractievoorzitter Ad van Zelst voegde hier aan toe: ‘We moeten vermijden dat een ambtelijke boom wordt opgezet, want een buurtcoördinator is een extra drempel in de communicatie tussen de burgers en het gemeentehuis. Raadslid Joke Vermeulen (CDA) steunde Nieuw Lisse enigszins: ‘Met alle schouwen die al hebben plaatsgevonden zijn we al een eind in de goede richting. Dit wordt hoog op prijs gesteld door de inwoners.’

Communicatie

Ze kreeg echter repliek van Bet: ‘Er is nog iets anders dan schouwen om de communicatie te verbeteren. Er kan nog zoveel meer gedaan worden.’ Raadslid Levien de Braal (D66) steunt het buurtgericht werken ‘van harte’. ‘Een buurtcoördinator verkleint de afstand tussen bestuurders en inwoners en zorgt voor kortere lijnen in de communicatie. Wel moet deze coördinator een regierol krijgen met voldoende ambtelijke ondersteuning.’

Raadslid Marianne Entrop (VVD) zag het anders: ‘Buurtgericht werken is belangrijk voor een prettige en veilige woonomgeving voor burgers. Maar we hebben al een jeugdbeleid, integraal veiligheidsbeleid en een beleid voor de jongerenproblematiek. Dit komt allemaal met ambtenaren en toezichthouders die zich hiermee bezighouden. Laten we ophouden ons druk te maken over problemen die er niet of nauwelijks zijn. We moeten niet een nieuw persoon aantrekken, maar deze functie intern invullen.’

Raadslid Bert van Santen (SGP/ChristenUnie) zat op dezelfde lijn: ‘Vooralsnog gaan we uit van een interne oplossing, maar een serieuze pilot moet wel opgezet worden, waarbij de randvoorwaarden van tevoren bepaald zijn.’

Fractievoorzitter Benno Kooij (CDA) was het hier mee eens: ‘Het is nog te vroeg om een buurtcoördinator aan te stellen. Eerst moeten we goed onderzoeken wat de werkelijke problematiek is. Ziet het college een mogelijkheid om tot een andere oplossing te komen?’
Bij afwezigheid van verantwoordelijk wethouder Jan Kippers (CDA), voerde wethouder Bas Brekelmans (VVD) het woord: ‘Ik merk dat het onomstreden is dat we het project buurtgericht werken opzetten. Hiervoor is een aanjager nodig om een en ander in gang te zetten, maar of dit intern of op een andere manier gebeurt, daar willen we best over nadenken.’ Het college gaat dus deels terug naar de tekentafel om de raad tegemoet te komen in haar wensen.

Impuls voor startersleningen

LISSE – Inkomsten van een subsidie van de landelijke overheid worden ingezet voor de schepping van nieuwe startersleningen. Alle politieke partijen schaarden zich achter deze motie van de SGP/ChristenUnie.

Fractievoorzitter Marius Nieuwenhuis (SGP/ChristenUnie) stelde het als volgt: ‘Dit is een unieke gelegenheid om de inwoners van Lisse te laten zien dat het ons als raad ernst is om de huisvestingsmogelijkheden voor starters te vergroten. De zogeheten BLS-subsidies (Besluit Locatiegebonden Subsidies) moeten dan ook in het potje Bestemmingsreserve Stimuleringsmaatregelen Volkshuisvesting gestort worden. Zo kunnen we maatregelen financieren die de woningmarkt voor wat betreft het eigenwoningbezit toegankelijker maakt voor minder draagkrachtigen.’

Geen enkele andere partij liet een kritisch woord vallen, dus wethouder Bas Brekelmans (VVD) nam het woord: ‘Ik ben blij verrast met deze motie: het is een voorbeeld van constructief meedenken van de gemeenteraad. Van ons als college krijgt u alleen maar instemming, maar wel is het belangrijk dat we niet zomaar geld stoppen in een bestemmingsreserve zonder dat we het nodig hebben. Maar in dit geval is hier geen sprake van. Uit berekeningen blijkt, dat we met deze extra gelden zo’n 10 startersleningen per jaar structureel gedurende 30 jaar kunnen verstrekken.’

Plan gemeentewinkel bekend

Wethouder Kippers: ‘Er komt een pasjessysteem’

LISSE – Wethouder Jan Kippers (CDA) maakte dinsdag 17 april de bouwtekening openbaar van de situatie wanneer de gemeentewinkel in het gemeentehuis komt. De gemeenteraad moet nog haar toestemming geven, maar architectenbureau Kooij, Kleijn, Bosscher uit Heemskerk krijgt nu al de opdracht om deze variant definitief uit te werken.

Kippers vertelt over de plannen: ‘Naast drie aparte spreekkamers komt er een balie van de gemeentewinkel aan het publieksplein. De spiegelvijver weerkaatst het licht van het water uit de vijver die langs het gemeentehuis wordt aangelegd. Deze vijver zal zo’n twee meter breed en enkele tientallen meters lang zijn.’

Hij vervolgt: ‘De medewerkers zijn positief over deze plannen en we bouwen ook wat extra maatregelen in om het gemeentehuis veiliger te maken. Zo zal de trap naar boven niet meer openbaar toegankelijk zijn, maar komt er een pasjessysteem dat alleen geautoriseerde personen toelaat op de bovenste verdiepingen.’

De gemeenteraad heeft toestemming gegeven om de gemeentewinkel te bouwen voor een bedrag van 600.000 euro. Het ziet ernaar uit dat een toekomstige verbouwing van de raadszaal en de trouwzaal nog extra geld gaat kosten.

Hoog gebouw op Trias-locatie

Lisse – Op de locatie van het oude Trias-kantoor, aan de Nassaustraat bij Blokhuis, wil de woningcorporatie veertig woningen bouwen, zo maakte Trias-directeur Hans Al bekend tijdens de raadsinformatiebijeenkomst. In de plannen is ruimte voor 20 koopwoningen en 20 sociale woningen. Wellicht komen er nog meer woonruimten op deze locatie, ‘maar dat is iets wat we pas over een tijdje kunnen beoordelen’, aldus Al.
Deze opmerking was voor een aantal raadsleden verrassend, vanwege de huidige geringe omvang van het kantoor. De directeur kwam echter zelf met de oplossing voor het probleem: ‘De naastgelegen panden zijn ook al relatief hoog, dus om hiermee in lijn te komen willen we een nieuwe pand opzetten van vier of vijf verdiepingen.’ Gevolg van deze plannen is wel dat vijf woningen in de Van der Veldstraat moeten worden gesloopt. Al heeft een architect opdracht gegeven deze plannen verder uit te werken.

29 april 2007

Hästens Mega Store opent na renovatie weer haar deuren

‘Een goed bed verbetert je gezondheid’

NOORDWIJK - Hästens Mega Store Noordwijk aan Zee opende na een zes weken durende renovatie weer haar deuren. Bestaande en nieuwe klanten weten niet wat ze zien: ze worden op de begane grond verrast met een grote selectie aan topkwaliteit bedden en linnengoed. Op de eerste verdieping is het aanbod zelfs twee keer zo groot, waarbij de bezoekers ieder bed persoonlijk kunnen uittesten. ‘Maar pas op hoor’, waarschuwt filiaalverantwoordelijke Marijke Krispijn, ‘want er is al eens iemand in slaap gevallen op een van de bedden!’
Speciaal voor de opening heeft Hästens tot 8 mei een actie lopen: bij de aanschaf van een bed wordt een dekmatras, kofferset of Loewe-TV met statief weggegeven. Bij binnenkomst staan de mensen versteld van het brede aanbod, dat zeer overzichtelijk is gepositioneerd. Een- en tweepersoonsbedden, baby- en kinderbedden, prinsessenbedjes en hoogslapers: het hele gezin kan zonder zorgen een bed kopen. ‘Maar daarnaast hebben we een brede selectie van linnengoed (pyjama’s, badjassen en bedsokken), koffers en zelf televisies. De slaapkamer wordt namelijk steeds belangrijker in het huis en wordt nu meer gebruikt dan alleen om te gaan slapen.’

Het Zweedse bedrijf Hästens bestaat al sinds 1852 en is al anderhalve eeuw geroemd om haar kwaliteit: ‘We maken als enige gebruik van handgemaakte natuurlijke materialen zoals wol, katoen, paardenhaar en linnen, in combinatie met het duurzame grenenhout uit Zweden. De kwaliteit is zo goed, dat we 25 jaar garantie geven op veer- en framebreuk!’ vertelt Krispijn enthousiast.

De Noordwijkse vestiging heeft in de zes jaar van haar bestaan veel tevreden klanten geholpen, zo blijkt uit het volle fotoalbum waarin foto’s te zien zijn van de Hästens-bedden die in de verschillende slaapkamers staan. Krispijn: ‘We vinden het fijn dat we ook de heer en mevrouw Van Gaal tot onze klant mogen rekenen. Ook zij zijn aangenaam verrast door onze bedden die zo ontzettend comfortabel liggen.’

Over het succes van de zaak vertelt de filiaalverantwoordelijke: ‘We hebben liever dat mensen vier of vijf keer terugkomen voordat ze een beslissing maken, dan dat ze overhaast een aankoop doen. Wanneer men geïnteresseerd is, meten we de rug op en zorgen voor een perfecte pasvorm van de bedden. Er is maar een ding belangrijk en dat is dat een bed goed moet liggen, dit verbetert namelijk je gezondheid, doet je vaker lachen en verlengt je leven. Koop dus nooit zomaar een kussen en ga niet met een matras onder je arm de deur uit: door een betere nachtrust straal je meer!’

Mensen die de zaak bezoeken, moeten absoluut de massage proberen in de bedden: als je dat gevoeld hebt, wil je nooit meer wat anders. Krispijn stelt overtuigd: ‘Als iedereen een Hästens-bed zou hebben, zou de wereld er prettiger uitzien en de mensen gelukkiger zijn.’

Voor meer informatie: Hästens Mega Store Noordwijk aan Zee, Hoofdstraat 12, 2202 GD Noordwijk aan Zee, T: 071 361 4120, E:
noordwijk@hastensstores.com, W: www.hastens.nl.

Tapas-Bar Restaurant Bodega-Bodega: ‘Gezellig en lekker eten’

Lisse – Tapas – Bar Restaurant Bodega-Bodega is al vier jaar een Spaanse verrassing in het centrum van Lisse. Met meer dan 50 verschillende tapagerechten op de kaart, kunnen de gasten iedere keer wat nieuws proeven: of het nu vis, vlees, of vegetarisch is. Geroemd wordt Bodega-Bodega ook om de lekker relaxte sfeer, of zoals Angelique Michailidis zegt: ‘Onpersoonlijk vind ik niet leuk werken’.
Bodega betekent sherrykelder in het Spaans. Zeven dagen per week is de Tapas – Bar Restaurant vanaf 17:00 uur geopend, waarbij de gasten verwend worden met continue wisselende dagmenu’s en weekmenu’s.

Bijna iedereen weet ondertussen wel wat tapa’s zijn, maar voor de zekerheid legt Angelique het nog eens uit: ‘Tapa barretjes zijn ontstaan in Spanje: die kleine hapjes werden op een schaaltje geserveerd, dat bovenop het glas stond waaruit je drinkt. Tussen het drinken door, eet je dan ook automatisch van hetgeen op het schaaltje ligt. Groot voordeel hiervan was, dat je minder snel aangeschoten werd door de drank. Wij hebben het concept van de Spaanse Tapa’s bars omgezet naar de Nederlandse voorkeuren en hebben de tapahapjes groter gemaakt en tegelijk wat extra dingetjes aan toegevoegd, zoals salades, brood en friet.’

Smakelijk
In Lisse is de zaak ingeslagen als een bom, zo legt ze uit: ‘Het was de eerste tijd echt een gekkenhuis, dat was bijna niet leuk meer. Nu vier jaar later bezoeken veel mensen ons etablissement en komen ook de vaste gasten regelmatig terug. Ook worden op de begane grond en eerste verdieping feestjes, familiereünies en bruiloften gevierd. Het maakt niet uit waarom je hier komt, want wij bieden alles aan: een hapje, drankje of een uitgebreid diner.’

‘Soms hebben we gasten die het begrip tapa’s niet kennen, dat zie ik aan hun ogen. Zij willen dan zekerheid hebben om smakelijk te eten en bestellen bijvoorbeeld een tournedos. Ik vertel hen: ‘probeer nou eens een lekker tapatje. Ook hebben we een speciale tapamix, waarbij de mensen een variatie krijgen van koude tapatjes en tapa’s met vis, vlees en vegetarische gerechten.’

Het concept loopt heel goed in Nederland. Na een eerste vestiging in Laren is Bodega-Bodega nu ook gevestigd in Lisse, Putten en Zoetermeer. ‘We hebben gewoon voor ieder wat wils en het hoeft niet duur te zijn. Voor 5 tot 50 euro heb je het prima naar je zin, je loopt lekker binnen, doet je stropdas los en gaat ontspannen in ons interieur met huiskamersfeer. Met z’n tweeën of met meerderen kun je een fijne avond hebben, goed eten en drinken en samen maar 40 euro kwijt zijn. Onze gasten komen in een zuidelijke sfeer, krijgen het vakantiegevoel: deze formule blijft altijd werken!’

Reserveren
Op topavonden zitten ruim 90 mensen in het bar – restaurant, verspreid over de begane grond en eerste verdieping. Wanneer het warmer is dan 20 graden, gaan ook het terras voor en de binnentuin achter (beide 70 zitplaatsen) open. En regelmatig zit het vol, want de tapagenieters komen niet alleen uit Lisse, maar ook uit de weide omstreken.

‘Onze gasten blijven terugkomen en dat is fijn. Regelmatig hebben we ook speciale acties, waarbij we cadeau’s of kortingen weggeven. Kijk hiervoor ook elders in dit Witte Weekblad, want ik laat er niets over los.

Zoals gezegd is Bodega-Bodega geopend vanaf 5 uur ’s middags en de keuken sluit pas om 10 uur ’s avonds. Maar als het mooi weer is, gaat het tapa’s bar restaurant ook eerder open. Iedereen kan gewoon binnenlopen, maar tafels kunnen ook gereserveerd worden via:
www.bodega-bodega.nl of telefonisch. ‘Het is met name verstandig om te reserveren voor grotere groepen of speciale arrangementen, of je nu een bedrijfsborrel, bruiloft, feest of verjaardag viert.’

Bodega-Bodega draagt ook bij aan de romantiek, zo blijkt uit Angelique’s verhaal. ‘Mensen hebben elkaar hier leren kennen, werden verliefd, hebben zich bij ons verloofd en zijn hier getrouwd. Zo’n moment waarop de hand wordt gevraagd is ook voor ons spannend, want ons werd gevraagd of de verlovingsring in een toetje verstopt kon worden, en dan hopen dat die ring niet per ongeluk opgegeten werd!’

Specialiteiten
Heeft Bodega-Bodega echte specialiteiten? ‘Iedere tapa is op zich al een specialiteit. We hebben veel heerlijke huiswijnen uit Spanje en ook een paar merken uit Chili. Onze rosé is een echt paradepaardje, die door ons zelf wordt ingekocht. Het is een apart rosétje met bubbeltjes.’ Ze licht een tipje van de sluier op: ‘Ook kunnen mensen brandy’s, likeuren en sangria bestellen. Het geheim van een goede sangria is het fruit. Je moet het maken van een goede wijn, Spaanse likeur en andere toebehoren. Daarnaast moet je alleen appel- en sinaasappelstukjes toevoegen. Geen druiven of andere ongein, want met een teveel aan fruit wordt de sangria echt niet lekkerder. Ook moet een sangria altijd koud gedronken worden!’

‘Het is niet mogelijk om tapa’s niet te lusten en degenen die dit beweren hebben waarschijnlijk nooit een tapa gehad. Als je gaat zitten eten en je bestelt een aantal tapa’s dan creëer je een soort hors d’oeuvre. Aan de mensen die nooit bij Bodega-Bodega zijn geweest, zou ik willen zeggen: ‘Je hoeft niet een maaltijd samen te stellen: voor relatief weinig kun je al kennis maken.’

Angelique’s persoonlijke voorkeur zijn de tapa’s lamskoteletten en pikante gamba’s en dat afgerond met een lekker glas witte wijn. ‘Bij tapa’s kan je alles drinken, of het nu witte, rode of rosé wijn is. Iedereen komt bij Bodega-Bodega, of je nu klein of groot, oud of jong bent. Kinderen zijn ook welkom en voor hen hebben we speciale voorzieningen en kindermenu’s die de jongsten zelf kunnen samenstellen. In de meeste weekenden hebben we ook live muziek. Spaans natuurlijk!’

Voor meer informatie: Tapas – Bar Restaurant Bodega-Bodega, Heereweg 227 Lisse, T: 0252 413 720, W:
www.bodega-bodega.nl.

Viering hoogste punt leidt tot schrik bij aanwezigen

Voorhout – Een nieuwe mijlpaal is bereikt in de aanleg van het nieuwe gebouw dat sinds kort de Jacoba van Beieren Hof heet. Na de aanloopproblemen waarbij de palen niet geheid, maar geboord moesten worden, verliep de bouw vlekkeloos. Het vieren van het hoogste punt en het daarbij onthullen van de nieuwe naam, zorgde echter voor wat verschrikte gezichten.
‘Over drie weken komen de 24 huurwoningen op de markt. De appartementen zijn verkrijgbaar vanaf 850 euro per maand’, informeerde Van Oostrum. Ook Van der Zon was tevreden met het voorlopige resultaat: ‘Het gaat prima en ik vind het een mooi plan, dat gunstig is voor Teylingen. Het geeft onze plaats wat extra röring.’

Na een ruime vertraging op het protocol namen Carlo van Oostrum, portefeuillemanager winkels Interpolis en wethouder Leo van der Zon plaats op het podium, achter een grote rode knop. Beiden drukten erop en er gebeurde niets noemenswaardigs. Nog maar een keer dan en plots verschijnt een stroomvonk. Niemand raakte gewond en nadat de beide heren nogmaals, nu wat aarzelend en voorzichtig, op de knop drukten, werd de nieuwe naam op een vurige manier onder applaus en gelach onthuld.

Hockeyclub Hisalis mag bouwen

Lisse – Hockeyclub Hisalis was in Gemeentelijk Sportpark Ter Specke reeds begonnen met de bouwactiviteiten waar buitenschoolse opvang kan plaatsvinden en zal deze week ook de formele toestemming krijgen, zo bleek tijdens de commissievergadering Ruimte & Infrastructuur op 12 april.
Deze volgorde stoorde raadsleden Jos Assendelft (Nieuw Lisse) en Dolf Kistemaker (PvdA) toch enigszins. Assendelft: ‘Is dit wel de mooiste weg? Er zijn nu al bouwactiviteiten en het formele besluit moet nog genomen worden. Ik vind dat een beetje raar.’ Hij kreeg steun van Kistemaker: ‘Het is eigenlijk een gelopen koers en de procedure verloopt in omgekeerde volgorde. Ik voel me voor het blok gezet.’

Wethouder Guus Mesman (PvdA) vond niet dat er reden was voor ongerustheid: ‘Het college heeft met Hisalis afgesproken dat ze met de bouw mochten starten, mits er geen bezwaren ingediend werden. We hadden een precedentwerking met een vergelijkbare situatie bij FC Lisse en het was moeilijk Hisalis tegen te houden.’

D66-er Ed Takken was positief: ‘We gaan instemmen, want het is een mooi project en een goed initiatief. Maar er is wel een groot probleem met de parkeervoorzieningen. Er kunnen wat meer parkeerbewegingen plaatsvinden met mensen die hun kinderen naar de buitenschoolse opvang brengen.’ Benno Kooij (CDA) voorzag hier geen enkel probleem in: ‘Het is alleen op zaterdag zeer druk op dat parkeerterrein en dan is er geen naschoolse opvang.’

Officiële opening twee locaties Het Raamwerk

Teylingen – Wethouder Gerrit van der Meer opende onder grote belangstelling op donderdag 19 april twee nieuwe locaties van Het Raamwerk in Sassenheim. In het gebouw aan de Tolhuisstraat kunnen kinderen en volwassenen met een verstandelijke en/of lichamelijke beperking werkzaamheden verrichten of op een andere manier de dag besteden. In de negen appartementen aan het Voorhavenkwartier wonen enkele van deze noeste werkers.

door Joep Derksen
Nico Koutstaal, hoofd dagbesteding van Het Raamwerk, vertelt over de weg die leidde tot dit feestelijke moment: “Van oorsprong zijn we een dagcentrum voor volwassenen, maar sinds 2000 hebben we onze activiteiten kleinschalig uitgebreid in de regio. Al enkele jaren waren we op zoek naar een nieuw pand en dit gebouw aan de Tolhuisstraat is nu een half jaar in ons bezit. Het is een dagbestedingplek waar 35 volwassenen en kinderen met een lichamelijke of verstandelijke beperking werken of zich anderszins vermaken.”

De opening van het gebouw past in de lange termijnvisie van Het Raamwerk, zo legt Koutstaal uit: “We willen de mensen op het gebied van wonen en integreren een plek geven in de samenleving. Dat is ons hoogste doel. Ik zit al vanaf 1973 in de zorg en voel me persoonlijk betrokken bij mensen met een verstandelijke beperking. Het is goed om de mensen zelf de dingen te laten doen en hen daarbij te ondersteunen.”

Gerrit Brouwer is een van de mensen die valt onder Het Raamwerk. “Het is hier heel fijn en ik doe allerlei inpakwerk. Zo stop ik buisjes in dozen. Vanaf december werk ik hier met alleen maar leuke mensen.”

Op dat moment komt de wethouder aanlopen: “Ik mag de opening komen doen, hebben ze me verteld”, roept hij vrolijk. Van der Meer is een groot voorstander van het zelfstandig wonen van de mensen die aan Het Raamwerk gelieerd zijn. “Onlangs is er een discussie ontstaan over de kwestie of het wel zo goed is dat mensen met een beperking tussen niet-beperkten zoals u en ik komen wonen. Ik ben van mening dat het een heel goede zaak is wanneer een integratie in de woonwijken komt, maar dan wel op basis van vrijwilligheid. Je moet onze beperkte medemens niet dwingen en hen de vrijheid geven om wel of niet voor zo’n concept te kiezen. Een project als dit heeft met die keuzevrijheid absoluut de toekomst!”

Voor meer informatie:
www.hetraamwerk.nl

26 april 2007

Promotionele taken niet meer bij VVV

Noordwijk – Stichting Noordwijk Marketing neemt alle promotionele activiteiten over van de VVV Holland Rijnland, en het daarbij behorende budget van in totaal 160.000 euro. Vooralsnog blijft de VVV echter wel bestaan, volgens wethouder Leendert de Lange: “De VVV gebruiken we als uitvoerend orgaan voor informatieverstrekking en het helpen van klanten.”

De ton subsidie die nu aan Noordwijk Marketing toekomt, verdwijnt dus bij de VVV, die een rol krijgt als ‘regionaal gastheer’. “Alle gemeenten in deze regio zijn bezig met het opzetten van de eigen marketing en wij zien ons initiatief als een goede stap”, zo legt De Lange uit. “Op het kantoor wordt het boekje ‘Noordwijk Guide’ ter beschikking gesteld aan de toeristen. Verder fungeert deze organisatie als locatie voor ontvangst, receptie en informatie.”

Maandag 23 april heeft het oude bestuur van de VVV Holland Rijnland haar verantwoordelijkheden overgedragen aan de deelnemende gemeentes. De gemeente heeft deze mogelijkheid aangegrepen om de wijze van opereren van de VVV drastisch te veranderen. Het kantoor van de VVV blijft weliswaar bestaan, maar het personeel wordt voornamelijk ingezet om vragen van toeristen te beantwoorden. Ook emails die via de website
www.noordwijk.info binnenkomen, handelt de VVV af. Alle activiteiten om Noordwijk actief te promoten zijn echter overgedragen aan Stichting Noordwijk Marketing.

Noordwijk Marketing moet dalende toeristenaantallen keren

Nieuwe stichting vóór kwaliteit en tegen ‘free riders’

Noordwijk – De gemeente en een deel van het bedrijfsleven hebben de handen ineengeslagen om de dalende toeristenaantallen tegen te gaan. Op 20 april presenteerde de Stichting Noordwijk Marketing (SNM) zich als het orgaan dat een gestroomlijnd programma gaat opzetten, waardoor Noordwijk zich met een uniform promotiebeleid kan presenteren. Dit zal gevolgen hebben voor ondernemers en organisatoren, zo maakte wethouder Leendert de Lange bekend: “We willen af van de ondernemers die wel baat hebben bij extra toeristen, maar geen lid zijn van de Noordwijkse Ondernemers Vereniging, de zogeheten free riders. Ook bekijken we de meerwaarde van grootschalige popconcerten die op het strand georganiseerd worden.”
Tachtig bedrijven dragen nu al financieel bij aan SNM, om marktbewerking en promotionele activiteiten op te zetten. De website die Noordwijk internationaal op de kaart moet zetten is:
www.noordwijk.info, die vanaf 30 april in de digitale lucht is. Op deze site maken websurfers kennis met de achtergrond van Noordwijk, krijgen praktische informatie over vervoersmogelijkheden, het strand, de historische dorpskern en bekende Noordwijkers. Ook kunnen later dit jaar kamers geboekt worden via de website.

Bestuursvoorzitter Henk Kok verwoordt het als volgt: “We willen de kant op van kwalitatieve groei van het toerisme, waarbij Natuurlijk Noordwijk een van de insteken is. Het is belangrijk dat wij een consistent en consequent beleid hebben ten aanzien van Noordwijk’s positie, klanten en aanbod van producten en diensten. Dit beleid moet goed afgestemd zijn met de gemeente en ik vind het daarom getuigen van consistent beleid dat de overheid ook deelneemt in dit initiatief op marketinggebied.”

Wethouder Leendert de Lange is ook vol vertrouwen over het succes van Noordwijk Marketing: “Het is een natuurlijke beweging om als gemeente samen met de congreshotels en Noordwijkse bedrijven dit aan te pakken. We willen de plaats als geheel promoten: Noordwijk aan Zee als badplaats voor zonnige dagen en Noordwijk Binnen als cultuurhistorisch centrum op bewolkte dagen. Maar ook zetten we Noordwijk als vestigingsplaats voor bedrijven meer op de kaart.”

Kwaliteit

De rol van SNM moet niet onderschat worden. Op middellange termijn, zo is de verwachting, zullen alle promotionele activiteiten onder het beheer van deze stichting vallen. “Het doel is te komen tot een faciliterende organisatie die alles op het gebied van evenementen bij elkaar brengt. Zo kom je tot een bredere promotie van Noordwijk,” legt de wethouder uit. “Hiermee hangt samen dat we gaan bekijken welke activiteiten een meerwaarde hebben voor onze plaats. Dit jaar zullen de evenementenorganisatoren nog niet veel merken, maar er komt een moment waarop we kritisch kijken naar de kwaliteit van de evenementen om Noordwijk op de toeristische kaart te zetten.” Hij stelt zichzelf de retorische vraag: “Zitten we te wachten op grootschalige popconcerten op het strand of zetten we in op meer voor de hand liggende activiteiten zoals culturele evenementen, natuurwandelingen en nordic walking events?”

Ook is het volgens de wethouder hoog tijd om de free riders aan te pakken: “Ik wil nog even wachten op het overleg van de Noordwijkse Ondernemers Vereniging later deze week, maar wil snel komen met een actieplan om ervoor te zorgen dat alle ondernemers gelijk delen in de investeringen voor een betere toeristische plaats. Hierbij kijk ik naar een collectieve fondsvorming, waarbij de gemeente zal opereren als incassobureau om de gelden voor het fonds binnen te halen. Zo snijdt het mes aan twee kanten: de betalende ondernemers hebben niet meer de frustratie dat anderen gratis meerijden en de free riders voldoen tegelijkertijd aan hun verplichtingen.”

De Lange besluit: “We willen meer toeristen naar Noordwijk laten komen, wat gunstig is voor de inwoners en de bedrijven. Onze slogan is dan ook niet voor niets: ‘Iedereen baat bij de badplaats’.”

Paviljoenhouders blij met vroege start van de zomer

“Als het moet kunnen we altijd nog op palen gaan staan”

Noordwijk – Veel blije gezichten waren te zien op het strand van Noordwijk, afgelopen weekend. Niet alleen de duizenden badgasten, maar ook de eigenaren van de strandtenten genoten volop. Zelden is het strandseizoen met zulk goed weer begonnen: de terrasjes zaten overvol en de strandstoelen waren grotendeels uitverhuurd.

door Joep Derksen

Vanwege de drukte van de dagen had begrijpelijkerwijs niet iedereen tijd voor een praatje. Bedrijfsleidster Nathalie van der Linden van Alexander Beach liep vlug voorbij met de volgende bestelling: “Het is hier hartstikke druk en ik heb geen tijd om te praten, maar het gaat hier super. Het is helemaal goed!”

Perry van Schie, eigenaar van onder meer De Strandgans, neemt even de tijd om de journalist te informeren over hoe de zaken gaan. “Dit is het derde weekend dat we open zijn en onze verwachtingen met de zomerse dagen in het vooruitzicht zijn hoog. We maken een leuke start, maar één zwaluw maakt nog geen lente!”

Veel van de 144 stoelen, 90 windschermen en 200 ligbedden zijn ’s ochtends vroeg al in gebruik, ziet Van Schie tot zijn genoegen. “Die mensen maken gelukkig ook gebruik van onze versnaperingen: we zien relatief weinig koelboxtoeristen achter onze schermen.”

Opspuiten

De eigenaar gaat in op de problematiek over het feit dat de strandetablissementen in 2008 50 meter naar voren moeten zijn verplaatst, als gevolg van het opspuiten van het strand. Diplomatiek stelt hij: “Dit creëert nieuwe mogelijkheden, want de gemeente wil de duinen verbreden en strand terugwinnen op de zee.” Toch zijn veel ondernemers sceptisch, laat hij weten: “Velen van ons denken dat dit zand toch niet blijft liggen. Bovendien blijft het probleem of je dit aanlengen tot in lengte van jaren volhoudt om het nieuwe strandgedeelte te behouden. Bovendien is de wens dat er voldoende ruimte is om onze stoelen en schermen voor onze etablissementen te zetten.”

Een ander probleem waar de ondernemers tegenaan lopen, is de het punt van de kosten voor het verlengen van de aansluitingen voor gas, water en licht. Van Schie: “Als verhuurder moet de gemeente zorgen voor de nutsvoorzieningen, die wij dan doortrekken. De schade die wij lijden wordt op dit moment geïnventariseerd, maar ik hoop wel dat ze bij het aanleggen van de watervoorzieningen zorgen voor bredere leidingen.” Toch is hij niet negatief over de toekomst, zo blijkt uit zijn optimistische woorden, met een vleugje cynisme: “Er is altijd wel een opening om een goede strandexploitatie te realiseren. Als het moet dan kunnen we altijd nog op palen staan.”

IJskoud

Gé van Roon, mede-eigenaar van strandpaviljoen J. van Roon, is tevreden over het weer, maar is zwaar ontevreden over het feit dat zijn etablissement 50 meter naar voren wordt geplaatst. “Het weer is mooi, maar niet uitzonderlijk, maar in vergelijking met vorig jaar is het wel stukken beter, want toen was het tot eind mei ijskoud.”

Wat de verplaatsing betreft, verheft Van Roon zijn stem: “Je moet met als argumentatie voor de verplaatsing van mijn strandpaviljoen geen drogredenen gebruiken! De gemeente stelt dat dit wordt gedaan in het kader van de kustverdediging, maar daar gaat het helemaal niet om. Het heeft te maken met bouwleges, harde euro’s en het volbouwen van het Gat van Palace. Zeg dat dan ook als gemeente en ga eerlijk met ons om!”

Hij wacht op dit moment de besprekingen met spanning af, maar blijft hopen op een goede afloop. “We willen in ieder geval voldoende ruimte houden voor de stoelen en bedden, maar met onze vragen worden we van het kastje naar de muur gestuurd. Ik ben sceptisch hoe de dingen gaan verlopen, maar ben op dit moment wel blij dat de zaken goed lopen.” Hij relativeert: “Morgen is het lekker weer, dat is goed voor de geest van de badgasten en goed voor onze zaak.”

“Een goed huwelijk is een kwestie van geven en nemen”

Echtpaar Jue-Vlieland viert diamanten bruiloft

Noordwijk – Cor Jue en Dicky Jue – Vlieland zijn op 1 mei niet minder dan 60 jaar getrouwd. “Op de dag van de arbeid, want dan was het gemakkelijker om te onthouden”, lacht Cor (81), zoon van de bekende artiest Willy Alfredo. Met familie en vrienden wordt het heuglijke jubileum op de bewuste dag gevierd met een intiem feest bij hun zoon thuis, met aansluitend een etentje bij de Heeren van Noortwijck.

Door Joep Derksen

Het begon allemaal met een sigaretje, zo vertelt Dicky (79): “Ik stond met mijn zus na de zwemles met een pakje sigaretten in de hand en Cor liep in zijn legeruniform langs. Hij zei: ‘Zo, de dames roken er goed van!’ en we hebben samen een sigaretje gerookt.” Cor vond Dicky wel erg interessant en besloot de volgende dag naar haar op zoek te gaan. Probleem was echter dat Dicky haar echte naam niet had gezegd, dus Cor ging op zoek naar ene Elly. Hij had vernomen dat deze Elly bij ene meneer Kreups bekend was en vroeg deze man ook of hij Elly kende. Die man legde vriendelijk uit: ‘Ik ben dan wel kreupel, maar ik heet Van Duin!’ Toch gaf Van Duin de gouden tip, waardoor Cor toch nog op het juiste adres Dicky de hand kon schudden.”

Vanaf dat moment ging het snel, want na een week bracht Cor zijn vriendin naar zijn moeder toe. “Het was liefde op het eerste gezicht”, vertelt Dicky: “Ik zei gelijk: ‘Dat is hem’ en hij is het nog steeds!” Vanwege een baby die op komst was, moest het jonge paar trouwen. Om een inkomen te krijgen pakte Cor van alles aan: banketbakker, bramenzoeker, staatsbosbeheerder, tramconducteur, hij hielp in Zeeland in 1953 na de overstroming en was jarenlang verkoper in de airconditioningbranche: geen werk was hem te gek om voor zijn vrouw en dochter te zorgen.

Geven en nemen

Wat is nu het geheim om 60 jaar bij elkaar te kunnen blijven? Cor: “Zij praat veel en regelt alles, ook wat het geld betreft. We lachen veel samen en doen geen onbetamelijke dingen zoals schelden, vloeken of slaan.” Dicky vult aan: “Je begint met elkaar en krijgt na verloop van tijd foutjes te zien en die moet je samen oplossen. Wij konden lachen en kregen kinderen. Een goed huwelijk is een kwestie van geven en nemen en niet elkaar kleineren waar anderen bij zijn.”

De hoogtepunten van hun huwelijk waren zonder twijfel de geboorte van hun dochter Leuni en zoon Cock. Groot verdriet heeft het echtpaar nog altijd om het verlies van Leuni, die op 56-jarige leeftijd is overleden, “aan een ziekte waarvan ik de naam niet wil noemen.” De vele chemotherapieën bleken niet te helpen en Dicky en Cor voelen de pijn nog iedere dag. “Een kind verliezen is het ergste dat er is en ik ben nog wel eens kwaad op God”, zo vertelt Dicky. “We voelen ons schuldig als we lachen en het verlies van Leuni heeft ervoor gezorgd dat ik me niet kan binden: afscheid nemen doet mij teveel pijn.”

Dicky en Cor kijken elkaar aan en 60 jaar van emotie en liefde worden in een blik gevangen. “Ach, weet je wat het is; het komt toch neer op leven en laten leven. De 60 jaren zijn voorbij gevlogen”, vertelt Cor. “Maar ik maak nog altijd bruinere jus dan jij!”, kwinkslagt Dicky.

De liefste wens van het stel is om gezond te blijven en nog een poosje bij elkaar te zijn. Ook hopen ze ooit nog een keer de mooie bergen te zien in het Oostenrijkse Tirol.

“Karakter oude dorp moet koste wat kost bewaard blijven”

Wim Hekkens wint Jan Kloos Prijs 2007

Noordwijk – De 82-jarige Wim Hekkens is de elfde winnaar van de Jan Kloosprijs, een prijs die jaarlijks wordt gegeven aan een Noordwijker die de Noordwijkse historie beschrijft en toegankelijk maakt voor een breder publiek. De winnaar dankt zijn uitverkiezing onder meer aan de uitgifte van het boek ‘Van karrenspoor tot Klinkerweg’, maar ongetwijfeld heeft zijn hoofdredacteurschap van Kernpunten, het magazine van De Oude Dorpskern, waar hij nog altijd voorzitter van is. “Maar aan het eind van dit jaar stop ik echt!”

door Joep Derksen

De Jan Kloosprijs is vernoemd naar de in 1938 overleden schrijver en historicus Jan Kloos en is ingesteld voor mensen die zich verdienstelijk maken voor de historie van Noordwijk. Op de avond van de uitreiking zag Wim plotseling zijn kinderen staan en op dat moment was het niet helemaal meer een verrassing dat hij deze prestigieuze prijs zou winnen. Tijdens de toespraak werd hem duidelijk dat zijn voorzitterschap, het werk aan Kernpunten en het boek ‘Van karrenspoor tot Klinkerweg’ hem tot de winnaar van de Jan Kloosprijs maakten.

Over de gevoelens die door hem raasden vertelt hij: “Ik voelde me zeer vereerd dat men vond dat ik voor deze prijs in aanmerking kwam en ben er best happy mee. Maar ik doe mijn activiteiten niet voor die prijs, als dat zo was dan zou je er niet aan moeten beginnen. Maar trots ben ik wel ja, het is toch een erkenning voor het werk dat je in de loop der jaren hebt gedaan.

Hekkens laat zich uit over zijn toekomstplannen: “Met Jeroen Salman ben ik nu aan een nieuw boek bezig over de geschiedenis van Noordwijk. Dit boek willen we afkrijgen en dan is het voorlopig welletjes. Later dit jaar verhuis ik met mijn vrouw naar Warmond. Als het ons gegeven is, gaan we nog jaren in goede gezondheid genieten, aan sport doen, reizen, optrekken met de familie en ja, ook een beetje rondneuzen.”

Voor Noordwijk heeft hij een wens: “Laat het typische Noordwijkse karakter bewaard blijven en zorg dat het niet een al te moderne en trendy badplaats wordt. Kijk maar eens naar Noordwijk-Binnen: dat is nog altijd een oase van rust, in tegenstelling tot Noordwijk aan Zee. Je moet in de oude dorpskern geen gigantische hoogbouw plaatsen, want dat past daar ook niet. Gelukkig zien de bestuurders dit de laatste jaren ook in, maar het zou me heel lief zijn als alle mensen zich meer betrokken zouden voelen bij Noordwijk zelf. Activiteiten van De Oude Kern zoals de kerstmarkt, dorpsmarkt en de najaarslezingen dragen hier aan bij, maar het karakter van het oude dorp moet koste wat het kost bewaard blijven.”

Hekkens is optimistisch: “Ik heb er vertrouwen in dat de geest de goede kant op gaat. De Kloosprijs speelt hier ook een nadrukkelijke rol in, want zij stimuleert het bewaren en bewaken van de historie van Noordwijk. Gelukkig bestaat er een vrij grote belangstelling voor de Noordwijkse historie.”

De Jan Kloosprijs is een gouden vulpen en Hekkens heeft er al gebruik van gemaakt. “De pen doet het uitstekend en een goede vriendin in Groningen die mij feliciteerde heb ik met die pen een bedankkaartje geschreven.”

Grootslagerij Van Dorp: “Goede kwaliteit voor scherpe prijzen”

Familiebedrijf nieuw in de Kerkstraat

Noordwijk – Grootslagerij Van Dorp opende op 4 april haar deuren aan de Kerkstraat 21 en het loopt vanaf de eerste dag storm. Het nieuws over de combinatie van keurslagerkwaliteit met prijzen die tot 40% lager liggen, spreidt zich als een lopend vuurtje door het dorp. Mede-eigenaar Marco van Dorp: “We zijn een kiloslagerij en hebben vlees van zeer goede kwaliteit voor scherpe prijzen.”
Marco zit 15 jaar in het vak en zijn oom Paul van Dorp al meer dan dertig jaar en hebben dus veel ervaring in de branche. “Het vlees zit ons in het bloed; van generatie op generatie hebben we in slagerijen gestaan.” Met meerdere slagerijen dicht in de buurt, is de concurrentie moordend. Marco lacht: “We zetten ons gelijk neer en laten aan de consumenten zien wie we zijn: we brengen wat mensen zoeken. Mensen kunnen bij ons terecht voor 100 gram vlees, maar ook voor gourmetschotels, kipgordonblue of katenkaasjes. Probeer eens onze gevulde rolladeschijven of groenterollen! In zijn algemeenheid zitten we 30% - 40% onder de prijzen van de collega’s.”

Grootslagerij Van Dorp is gekomen om lang te blijven, zoveel is duidelijk voor Paul en Marco: “Wij onderscheiden ons met onze prijzen, service, hygiëne en klantvriendelijkheid. Eigenlijk is het een heel simpel verhaal, maar geloof ons niet op ons woord: kom gezellig een keer kijken, want onze zaak is echt een bezoekje waard! En als u er dan toch bent, probeer onze runderkogelbiefstuk eens: zo superzacht heeft u ze nog niet geproefd!”

Grootslagerij Van Dorp
Kerkstraat 21
2201 KK Noordwijk

Finse leerlingen op bezoek in het bestuurscentrum

Teylingen – Burgemeester Schelberg had afgelopen donderdag bezoek uit het hoge noorden; Finland om precies te zijn. Leerlingen van de middelbare school Seinajoen Lukio uit Lapua (400 km van Helsinki), in de leeftijd van 16 – 18 jaar, kregen in het kader van een uitwisselingsprogramma met het Rijnlands Lyceum een basisintroductie in het Nederlands staatsrecht.

door Joep Derksen
Eind februari waren de leerlingen van het Rijnlands al naar Finland gegaan en dat was goed bevallen, zo vertelt Fabian. “Alleen was het extreem koud, wel 30 graden onder nul. We dachten dat dit normaal was, maar het bleek toch wel uitzonderlijk te zijn.” De Finse Tuomas overnacht deze week bij Fabian en hij stelde enkele kritische vragen aan de burgemeester, onder meer of Teylingen meer hoogbouw gaat krijgen. Schelberg bevestigde dit: “Hogere gebouwen hebben de toekomst in Teylingen.”

Voor de meeste leerlingen was het de eerste keer om in Nederland te zijn. Susanna Punkari heeft met haar gastgezin al de Keukenhof en Noordwijk bezocht. Ook is ze op het Rijnlands Lyceum geweest, maar daar had ze wat gemengde gevoelens over. “De school hier is totaal verschillend dan in Finland. De kinderen zijn wel wat jonger dan wij, maar stukken lawaaiiger. Ze gooiden met eten en soms leek het wel een ‘kindergarten’. In Finland zijn we een stuk rustiger.”

Medeleerlinge Evelijna Rasku genoot van de trip en keek vooral uit naar een specifiek onderdeel van het bezoek: “Ik wil heel graag Amsterdam zien. Niet specifiek het ‘red light district’, maar gewoon alles van Amsterdam.”

Na afloop van de bijeenkomst kregen alle jongeren een zakje met, meest Nederlandstalige, folders en een frisbee van de gemeente. Deze frisbee droeg uiteraard het gemeentelijke logo. In de acht dagen dat de Finse leerlingen in Nederland zijn, bezoeken ze ondermeer Amsterdam, Brussel, het Rusthoffpark in Sassenheim en Leiden. Als afsluiting geven de Finnen presentaties over wetenschap, geschiedenis, cultuur en sociale zaken.

‘Pas op, besmettelijk!’: luchtige klucht met humor gespeeld

Voorhout – De zaal in het Wapen van Voorhout was bijna uitverkocht voor de uitvoering van “Pas op, besmettelijk!” Het publiek had een heel plezierige avond bij deze voorstelling van Cultuur Verheft en veelvuldig waren lachsalvo’s te horen. Ook de acteurs leverden een uitstekende prestatie met het uitbeelden van de perikelen rond Jason Kingsley (Jan Piet Does), zijn denkbeeldige vrouw Lavinia, Jason’s verloofde Monica Channing (Anja v.d. Spek) en zijn baas Thomas Murdock (Jan Regeer). Ook Edith Wolvers, Frans Zandbergen en Brenda van Wieringen schitterden. Nathalie Wolvers stond als een volleerd actrice op de planken en het was niet aan haar af te zien dat ze haar debuut maakte.
Het bedrijf waar Jason Kingsley werkt, eist van de stafleden dat ze getrouwd zijn. Jason heeft over zijn burgerlijke staat gelogen en heeft zijn denkbeeldige vrouw, Lavinia, een zeer besmettelijke en ongeneeslijke ziekte toegedicht, om te verklaren waarom nooit iemand haar te zien krijgt. Bij toeval wordt in Jason’s bedrijf een middel ontdekt dat onmiddellijke genezing teweeg brengt. Zijn baas kondigt aan dat hij samen met de bedrijfsarts diezelfde avond nog Lavinia wil komen genezen en nu moet Jason in allerijl ergens een vrouw opduiken. In eerste instantie lukt dat niet, maar dan opeens zijn er drie meisjes die wel voor Lavinia willen spelen. De dokter vindt dat iedereen een pijnlijke injectie moet hebben om de 'besmetting' tegen te gaan...

Enkele bezoekers vroegen om een plaats op de eerste rij en ze kregen waar voor hun geld ook. Als Monica in sexy negligé verschijnt, laat Jason op niet mis te verstane wijze blijken dat hij verrast is. Thomas is een klassieke baas die met zijn autoritaire gedrag iedereen de stuipen op het lijf jaagt, maar eigenlijk zit er een welpenhart achter die leeuwenmond. De opmerking van de avond komt van Naomi op de vraag of zij ook een oplossing heeft voor alweer de volgende penibele situatie: “Ik draag alleen problemen aan, het is aan anderen om problemen op te lossen.”

Pas op, besmettelijk! is nog te zien op donderdag 26 april en zaterdag 28 april in het Wapen van Voorhout, Herenstraat 104. Kaartjes zijn verkrijgbaar aan de kassa, maar aangeraden wordt te reserveren via: 06 2719 3169. Aanvangstijd: 20:00 uur en de zaal is open vanaf 19:30 uur.

Sportparkpop timmert aan de weg

Voorhout - Tussen het kindercorso en het bloemencorso door kregen de duizenden kijkers een folder in de hand gedrukt van zeven van de vrijwilligers die zich bezighouden met het Sportparkpop, dat op 30 april vanaf 15:00 uur georganiseerd wordt op Sportpark Elsgeest.
Marion Hoogervorst deelt de ene na de andere flyer uit en zegt: “Met een gratis entree en live optredens van D.J. Petit, Sweet Loraine, Cover-up, Feest D.J. Marco en de Noordwijkse André Hazes wordt het een spetterend feest voor het hele gezin!”

IJsselmuiden heropent na renovatie

Voorhout – P.J. IJsselmuiden & Zonen heeft de verbouwing bijna achter de rug en nu al kan gezegd worden dat het resultaat er mag wezen. De inrichting van de winkel is heel overzichtelijk en de klanten kunnen op hun gemak een keuze maken uit allerlei soorten wit- en bruingoed en huishoudelijke apparaten. Joost en Ries IJsselmuiden zijn blij dat de verbouwingswerkzaamheden er bijna op zitten. “Dit gaan we niet ieder jaar doen!”

door Joep Derksen

Op donderdag 26 april om 09:00 uur opent IJsselmuiden de nieuwe deuren voor het publiek, dat verrast wordt “met een uitgebreider assortiment en een nog betere presentatie”, legt Ries uit. “We zijn en blijven zelfstandig, maar hebben ons wel net als 9.500 andere winkels aangesloten bij een Europees werkende inkooporganisatie, waardoor we prima apparaten tegen concurrerende prijzen kunnen aanbieden. Deze kortingen worden doorberekend aan de klant, die we daardoor nog beter van dienst zijn.”

Joost vult aan: “We kopen alleen producten in die onze eigen klanten willen hebben, zodat we wel het voordeel van de gezamenlijke inkoop hebben, maar onze zelfstandigheid behouden. Dat past ook in de stijl van het ‘eigenwijze’ Voorhout: je kunt hier niet zijn als je niet een beetje onafhankelijk bent.”

Speciaal voor de opening biedt IJsselmuiden bijzondere kortingen aan, die elders in deze krant bekeken kunnen worden. De ondernemers hebben het hart op de goede plaats zitten, zo blijkt: “We geven op de 26ste een openingsreceptie voor genodigden, maar hoeven geen bloemen of zo. In plaats daarvan kunnen mensen doneren aan Unicef.”

Joost en Ries pakken de hamer en slijptol weer op om de laatste details van de winkel goed te krijgen. “Schrijf je ook even op dat onze activiteiten op heb gebied van loodgieterinstallatie en CV-werkzaamheden onverminderd doorgaan?”

Project verkeerscontroles levert weinig bekeuringen op

Voorhout – Naar aanleiding van klachten van buurtbewoners houdt de politie Hollands Midden regelmatig snelheidscontroles. Ook aan de Schoutenlaan zou het de spuigaten uitlopen en vorige week woensdagochtend controleerde de hermandad met een lasergun en op het gebruik van autogordels. Het resultaat viel mee, zo vertelde een van de verkeersassistenten: “de lasergun die de snelheid van een auto tot op een afstand van 900 meter kan controleren had na een uur slechts zeven overtreders te pakken. De hoogst gemeten snelheid was 67 km per uur, waar een maximumsnelheid van 50 geldt.”

Ook de drie agenten die controleerde op het gebruik van de gordel hadden een ontspannen dag: drie overtreders kregen in het eerste uur een bekeuring voor het gordelloos rondrijden. Agent Leon Norbart: “Blijkbaar helpen onze regelmatige controles, want de laatste tijd wordt in ieder geval op dit gedeelte de gordel vaker gedragen. Maar soms houden we elders ook 60 personen aan die geen gordel dragen.” Hij vervolgt: “Op deze weg staan we regelmatig, want het past in het project om te controleren op weggedeelten waarvan omwonenden hebben gezegd dat met de verkeersregels de hand wordt gelicht. Snelheidscontroles zijn van levensbelang, want 50 of 60 kilometer rijden kan het verschil betekenen tussen leven en dood.”

Enkele dagen later was de politie weer te vinden op de Schoutenlaan in de bocht bij het gemeentehuis. Ook in de toekomst kan het verkeer rekenen op intensieve snelheids- en autogordelcontroles.

Mooiste en jongste file evenement van het jaar voor alle deelnemers

Voorhout – Met het mooiste weer sinds jaren ging het de mooiste jongste file van Nederland van start. Meer dan 400 kinderen namen deel aan het Kindercorso en allen genoten volop van dit feestelijke evenement. Na de fiets-/skelter-/steptocht van de Dr. Kuyperlaan naar het bestuurscentrum werden alle deelnemertjes beloond met cola en chips.

door Joep Derksen

De jury had het er dit jaar moeilijk mee, zo vertelde Els Pijlman: “De kwaliteit is hartstikke goed en allemaal hebben ze hun best gedaan. Ik kijk voornamelijk naar het werk dat in de versiering van het rijwiel is gestopt en de kwaliteit van uitvoering”, legt ze uit terwijl ze een gele winnaarskaart aan een van de deelnemertjes overhandigd.

Veel van de kinderen hadden de avond tevoren samen met hun moeder of vader hun voertuigje versierd. Fleur, Merel en Kelly waren verkleed als Pippi Langkous en vonden deze gebeurtenis “Best wel spannend”. Vriendinnetjes Nuchi en Hiske zaten op hun creatie ‘Tropisch feest’ en waren volslagen verrast dat ze tot de prijswinnaars behoorden. Even verderop fietste de tot Chinese wijze man omgetoverde Giotto Hak. “Ik vind draken boeiend en heb zelfs een spreekbeurt gehouden over de comorovaranen, die van de draken afstammen.”, verklaart Giotto. “We zijn tot twee uur vanochtend bezig geweest om alles klaar te hebben”, voegt zijn moeder er met kleine oogjes aan toe.

De moeders van Disneyprinsesjes Caitlin, Aileen, Anna en Feliz zijn twee weken in de weer geweest om de pakjes te maken en ook alle ouders van Joris, Eline, Thomas, Lisanne, Julian en Myrthe hebben vele avonden eendrachtig samengewerkt. Vlak achter hen lopen de vader en moeder van Marijn (1,5 jaar). Hun zoon zit in een met bloemen versierd Plus-supermarktwagentje: “Straks gaan we ook nog even boodschappen doen!”, grapt de vader.

Mooiste step
Alyssa (6) en Charlotte (4) deden dit jaar voor het eerst mee en stepten het hele parcours. Ze vielen niet in de prijzen, “maar ik had toch de mooiste step!” vond Alyssa. En zo is het ook: Ieder deelnemertje had ook de mooiste eigen creatie. Halverwege de route stonden Aad en Tony de Zwart te wachten op hun kleinkinderen die voorbij kwamen. Ze hadden zelf meegeholpen de kar te maken en groot was hun verrassing toen ze zagen dat de kinderen vanochtend hun voertuig hadden omgedoopt als eerbetoon aan hun 40-jarig huwelijk. Beide grootouders waren diep ontroerd.

In café restaurant Boerhaave kregen de prijswinnaars ’s middags een voor een te horen welke kleur medaille ze gewonnen hadden. Een enthousiaste André Floor vertelde: “De creaties worden steeds mooier, waarbij de moeders voor de bloemen zorgden en de vaders het timmerwerk regelden. De deelnemers hebben duidelijk met het leuke thema van dit jaar “Feest” van alles kunnen doen!” Zijn korte speech vond geen algehele instemming. De moeder van winnaar Axel zei tegen haar zoontje: “En wie heeft je fiets versierd? Papa hè? Papa doet het ook!”

Niet minder dan twintig creaties vielen in de prijzen en alle kinderen waren dolblij met de medaille die ze kregen, al was er een aantal dat de ogen bijna niet open kon houden van de slaap: twee uur ’s middags is voor veel jeugdigen namelijk het moment om een powernap te plegen.

In 2008 is het thema: ‘Vakantie’, dus er zijn nog maar 51 weken om een leuke versiering te bedenken om dan bij de prijswinnaars te behoren.

De prijswinnaars van het kindercorso 2007 zijn:

Categorie: Klein fietsje of step (1 persoon):
1ste: Clowntjesfeest: Sabine Winters
2de: Kerstfeest: Jonas Adriaanse
3de: Verjaardag: Axel van Welsum

Categorie: Grote fiets (1 persoon):
1ste: Chinees drakenfeest: Giotto Hak
2de: Gewoon feest: Kim en Fleur Horsman
3de: Prinses: Ines Roebrock

Categorie: Kleine groep (2 personen):
1ste: Willem Alexander: Guus en Sophie v.d. Meer
2de: Bloemenmeisjes: Nathalie Don en Susanne Dijkstra
3de: Feest: Evie Lemmers en Martijn de Jong
3de: Tropisch feest: Nuchi en Hilske

Categorie: Grote groep (3 of meer personen):
1ste: Prinsessenfeest: Pamela, Lisa, Gwen en Imke
2de: Ballonnenfeest: Julia, Julia, Rosa, Coen
3de: Zonnebloem: Thijmen, Dennis, Marno

Categorie: Bijzondere voertuigen, skelter, bakfiets, wagen:
1ste: Bijen: Feliz, Anna, Caitlin, Aileen
2de: Pippy Langkous: Fleur, Kelly, Merel
3de: Opa en oma 40 jaar getrouwd: Stef, Elise, Dries

Categorie: Aanmoedigingsprijzen:
1ste: Prinsessendag 2007: Maurits, Chiara, Emily
2de: Dollen tussen de bollen: Joris, Eline, Thomas, Lisanne, Julian, Myrthe
3de: Ot en Sien: Anouk, Larissa, Amy, Paul
4de: Het kleine eendje: Sietze de Jong

In de rij voor gratis bloemen

Voorhout – Een lange rij mensen stond vrijdag 20 april min of meer geduldig te wachten bij de uitgifte van de gratis bloemen, die gebruikt konden worden bij het kindercorso. Deze activiteit van het bloemencorsobestuur en de Oranje Vereniging Voorhout mag zich verheugen op een grote populariteit. Een bekend spreekwoord luidt: ‘Een gegeven paard moet je niet in de mond kijken’, maar dat ging hier niet op. Veel van de ouders en grootouders wilden niet zomaar een bosje bloemen, maar hadden wensen over welke kleuren ze wilden hebben: “Ik wil nog een bosje rood en ook twee bosjes geel. Aan wit alleen heb ik niet genoeg.”

Door Joep Derksen

Vanaf vier uur zouden de bloemen worden uitgedeeld, maar een lange rij mensen stond een kwartier voor die tijd al te wachten. Uitdeler Jan van Velzen plaatst nog wat extra dranghekken, voordat de duizenden bossen bloemen uit het gereedstaande busje worden gehaald. Tussen het weggeven van de bloemen door vertelt hij: “We organiseren dit al meer dan twintig jaar. Vroeger was het met Koninginnedag, maar sinds de tijd dat het bloemencorso ook door Voorhout gaat, hebben wij ons evenement verplaatst. Nu is het kindercorso gegroeid tot een evenement met zo’n 500 deelnemers: het is veel groter dan in plaatsen als Lisse, waar ze al blij zijn met 40 kinderen!”

Dit vergt nogal wat organisatie en vele vrijwilligers zijn dan ook maandenlang bezig met de voorbereidingen, zo legt Jan uit. “Dit jaar hebben we veel bloemen van goede kwaliteit kunnen krijgen van Flora Holland en handelaren: acaciabladeren, zonnebloemen, anjers, asters en zelfs rozen. Dat is ook nodig, want de eisen van de mensen zijn hoger. Ik vind dit helemaal geen probleem, want die verhoogde wensen creëer je zelf. Als je jarenlang 4 – 5 bossen bloemen per persoon weggeeft, dan nemen de mensen een jaar later met twee bosjes geen genoegen meer.

Medaille

Oma Rina van de Ploeg is een van de eersten die een paar bossen bloemen mag ontvangen: “Ik doe het voor mijn kleindochter Sabine van 2½, zodat ze haar fietsje kan versieren.” Ciska Lakeman staat geduldig in de rij te wachten met haar zoon Koen (3) en dochter Julia (7): “We kopen straks nog wat extra bossen bloemen, want we proberen een medaille te halen. Koen gaat op zijn tractor als Bliksem McQueen van de Disneyfilm ‘Cars’ en voor Julia op haar fiets verzinnen we ook wat moois.” Een andere moeder heeft al een thema bedacht: “Mijn dochter en haar vriendinnen gaan als Disneyprinsessen: Belle, Assepoester, Sneeuwwitje en Doornroosje!”

Verderop in de wachtende menigte bevindt zich Ton Hoogervorst: “Ik werd door mijn vrouw gebonjourd om hierheen te gaan. Onze vierjarige dochter Elise gaat tijdens het kindercorso op de tractor als zichzelf, maar we willen die tractor natuurlijk wel mooi versieren!”

Buurtautoproject officieel gelanceerd in Teylingen

Voorhout – Wethouder Gerrit van der Meer lanceerde op donderdag 18 april officieel het project Buurtauto. Met het doorknippen van een lint werden de eerste twee auto’s officieel in gebruik genomen.

door Joep Derksen

Initiatiefnemer Henry Mentink van Wheels4all was in zijn nopjes: “Met deze twee auto’s hebben we nu meer dan 70 vierwielers rijden in Nederland. In 2003 zijn we met zes auto’s begonnen en nu heeft onze organisatie meer dan 900 leden. Een van de auto’s staat in Sassenheim bij de Van Goghlaan en de andere aan de Beukenrode in Voorhout.”

Van der Meer vulde aan: “Het streven van de gemeente Teylingen is dat ook in Warmond een buurtauto komt. Uiteindelijk willen we hier zes buurtauto’s hebben. Overigens zit geen cent van de gemeente in dit project: de beheerder regelt alles zelf en de mensen betalen voor het gebruik van de auto.” De wethouder maakt zelf geen gebruik van de buurtauto: “Daar denk ik nog over na, maar zo’n auto is juist voor mensen die onregelmatig en incidenteel gebruik maken van een auto. Vaak is het een tweede auto in het gezin die ze niet iedere dag nodig hebben. Dit initiatief is dus vooral bedoeld voor privé-personen.”

Hij vervolgt: “Ik steun dit initiatief ook omdat het Teylingen ondersteunt in een actiever klimaatbeleid, zodat we als gemeente de mondiale klimaatverandering kunnen helpen tegengaan. We willen een bijdrage leveren aan het verminderen van de CO2 uitstoot en dat doe je door minder auto’s te laten rijden.

Zonde van het geld
Eveline Botter is beheerder van de wagen in Sassenheim. Ze vertelt waarom ze participeert in dit initiatief: “Ik vond het zonde van het geld dat mijn auto zo vaak stil staat voor de deur. Ik ondersteun de doelstelling dat mensen bewuster moeten autorijden en ga altijd op mijn fiets naar het werk in Leiden, maar kan niet helemaal zonder auto. Af en toe heb je hem gewoon nodig. Mensen die zich inschrijven kunnen de auto bij mij afhalen, want ik heb een parkeerplek voor die auto. Na het intoetsen van een code kunnen ze de sleutels uit een kluisje halen en met de auto rijden.”

23 april 2007

“Wij leveren een bijdrage aan het welzijn van de bevolking”

De trekvaart als ecologische zone

Noordwijkerhout – De Stichting Zuid-Hollands Landschap (ZHL) heeft in de loop der jaren grond aangekocht langs de Haarlemmer Trekvaart om meer ruimte te geven aan ecologische ontwikkelingen. Kim Bevington, Regiobeheerder Kuststreek, is al 37 jaar werkzaam bij deze stichting en hij vertelt samen met Martin Laming, beheerder/uitvoerder over nut en noodzaak van het onder water laten lopen van oeverlanden.

Door Joep Derksen
ZHL is in 1934 opgericht als initiatief van Natuurmonumenten met als doel aangetaste stukken natuur weer te herstellen. De eerste aankoop van de stichting was de eendenkooi in Berkenwoude, maar de meeste grond kwam in het bezit van ZHL in de jaren 70, 80 en 90 van de vorige eeuw: in totaal 3.600 hectare. Bevington: “Het streven is om zoveel mogelijk de natuurgebieden open te stellen voor het publiek, maar voor de gebieden rond de Trekvaart is het in verband met de persoonlijke veiligheid en de rust van de dieren niet mogelijk. Sterker nog, ik mag er zelf nog niet eens lopen, want hiervoor moet ik een vergunning krijgen van de NS, aangezien de ondergelopen oevergronden langs de spoorlijn liggen.”

Tussen Lisse en de Piet Gijzenbrug is een groot deel van de oever tussen de Trekvaart en de spoorrails in bezit van de stichting, in totaal 3,6 hectare van grond dat 3 km lang is en maximaal 19 meter breed. “Deze grond werd onder meer gebruikt als volkstuin en de NS wilden van deze situatie af. Treinmachinisten vinden het erg onprettig als ze mensen vlakbij het spoor zien lopen en daarom zijn de volkstuintjes gesloten, zodat de ZHL in 2005 de strook grond aan kon wijzen als ecologische verbindingszones voor organismen, planten en dieren”, zo legt Bevington uit. “Dit is nog maar het begin van wat we uiteindelijk willen en dat is een volledig aangesloten migratiegebied van de Kagerplassen, richting het Keukenhofbos en tot aan de duinen. Dit geeft de dieren meer mogelijkheden zich te verplaatsen binnen de gehele regio, zonder gevaar te lopen. Daar komt bij, zonder verbindingszones blijven de stukken grond die wij beheren eilandjes, waar de dieren niet vanaf komen. Dan krijg je inteelt en dat is geen goede situatie.”

Extra terrein

Samen met de Provincie Zuid Holland heeft ZHL een plan gemaakt om de volkstuintjes af te graven tot 10 cm onder het boezempeil van de Trekvaart. De Provincie heeft de volledige aankoop van de gronden voor haar rekening genomen, omdat zij een groot voorstander is van het aanleggen van extra terrein om meer water te bergen. Dit omdat zij meer neerslag verwachten in de toekomst en het teveel aan water moet ergens opgeslagen kunnen worden.

Dat afgraven was geen sinecure, zo laat Laming weten: “Het was een grote gribuszooi, want geen enkele tuin was bijgehouden. Alles was verwaarloosd en overal zat onkruid. Je zakte tot je knieën weg in het landbouwplastic. Tussen januari en juli 2006 hebben we een gigantische hoop rotzooi uit de tuintjes verwijderd. De bodem was verontreinigd en asbest (van de golfplaten daken) werd opgeruimd. De gehele grond is afgegraven en verwerkt in het onderhoudspad dat naast het spoor is aangelegd. De mensen die in de woonboten woonden verzuchtten tegen ons: ‘Wat fijn dat het eindelijk weg is.’ Na de grote schoonmaak zijn we verder gegaan met de volgende stap.”

Beschoeiing

Hij vervolgt: “We hebben houten beschoeiingen laten aanleggen en tot nu toe 15 poelen gecreëerd. Dit zijn laagtes achter de beschoeiing waar watervogels en planten zich in de luwte beter kunnen ontwikkelen.” Toch zijn ze tegen een probleem aangelopen: “Vanwege de beschoeiing kunnen vissen niet paaien dus halen we weer delen hiervan weg, voor een vrije in- en uitgang. Alleen moeten we er wel voor zorgen dat er geen golfslag in de poelen komt.”

“Het uiteindelijke doel is te komen tot een moerasachtige zone, waar ook wilgenstruweel (laaghangende wilgen – red.) zich goed kunnen ontwikkelen. Het hoofddoel is, dat plant en dier niet onder de ontwikkelingen mogen lijden. Daarom zijn we ook tijdens de afgravingen uiterst zorgvuldig te werk gegaan. We hebben zo’n 800 orchideeën gevonden en de meeste zijn bespaard gebleven bij het werk.”

Bevinton en Laming horen alleen maar positieve geluiden van de omwonenden, al zijn er broodvissers die nog wel eens wat gemopper laten horen omdat ze niet mogen vissen in de poelen. “Dit mag niet vanwege het veiligheidsaspect, want de poelen liggen vlak aan het spoor.” Ook de bollenboeren kijken af en toe met enig argwaan naar de ontwikkelingen, maar zij hoeven zich geen zorgen te maken, zo vertellen de heren: “Hoe meer open water er is, hoe beter dat is voor de bollensector. Het is veel beter dat de ZHL en de boeren samenwerken om de problemen op te lossen. Juist door het afstaan van een stukje oever, dat door ons in beheer wordt genomen, hoeven zij er geen aandacht meer aan te besteden en het kost hen niet of nauwelijks teeltgrond.”

Natuureducatie

Bevington spreekt vol passie over zijn werk: “Het is werkelijk waar schitterend! Je zet veel kleine natuurgebieden op. Natuurlijk vraag je je soms af of het duurzaam is, maar de mensen genieten ervan. We leveren toch een bijdrage aan het welzijn van de bevolking in Zuid Holland. We zorgen voor de natuur, creëren een stuk open lucht recreatie en doen aan natuureducatie, onder meer door het geven van excursies.”

Een half jaar nadat de werkzaamheden zijn afgerond, zijn de eerste resultaten zichtbaar: het riet steekt langzaam de kop op en zal nog veel verder groeien. Bevington: “Eens in de zoveel tijd moeten we de begroeiing maaien. We hadden dat deze winter al willen doen en hebben gewacht tot er ijs lag, waar we met de maaimachines overheen konden. Helaas is er de afgelopen maanden geen sprake geweest van winterse omstandigheden. We hebben gewacht op ijs dat niet kwam.”

Tim Koper speelt “kleine” hoofdrol in musical Tarzan

Voorhouter (11) maakt naam in showbizzland

Voorhout – De pas 11-jarige Tim Koper speelt een van de hoofdrollen in Joop van den Ende’s musical Tarzan, die sinds 15 april draait in het Fortis Circustheater te Scheveningen. Er zijn zes jongens die de jeugdige Tarzan spelen, maar Tim was uitgekozen om in de première te schitteren. Hij deed het met grote klasse en maakt nu al een naam in de musicalwereld. Zijn eerste stappen op het zang-, dans- en acteervak heeft hij opgepikt van zijn eveneens getalenteerde zus Cher en tijdens zijn jarenlange betrokkenheid met de Speelkring. Marleen van Leeuwen, oprichter van de Speelkring waaraan nu ruim 200 kinderen in de leeftijd van 4 – 24 verbonden zijn, en Tim’s vader Hans vertellen over hoe Tim kon doordringen tot de top van de musicalwereld.

door Joep Derksen

Marleen zag onmiddellijk dat Tim talent had: “Hij is altijd een ontzettend lekker kind geweest, dat goed in zijn vel zat. Vanaf de eerste dag kon hij in het spel blijven, zich inleven, luisteren naar advies en deze raad dan ook omzetten in betere acteerprestaties. Hij doet de dingen van nature op het juiste moment en heeft een goede timing en daarnaast houdt hij ervan om lekker in een rol te kruipen. Hij speelt echt met passie!”

Hans vult aan: “Marleen is een gouden vrouw en we blijven haar dankbaar voor alles wat ze heeft gedaan. De eerste stapjes in deze wereld zette Tim eigenlijk al toen hij heel jong was. Hij deed zijn zus Cher in alles na en ging haar nadoen als zij aan het dansen was.” Realistisch vertelt Hans: “Bij audities komt altijd een geluksfactor om de hoek kijken. Natuurlijk word je beoordeeld op vaardigheden in zang, dans en acteren, maar als je uiterlijk niet past bij de rol of je formaat niet geschikt is, val je alsnog af.”

Pluk van de Petteflet
“Een van Tim’s bepalende momenten was de dag dat hij de hoofdrol kreeg in ‘Pluk van de Petteflet’, we hadden vijf potentiële pukjes en hij was veruit de jongste met zijn 7 jaar, maar ik koos hem toch”, haalt Marleen herinneringen op. “Ik gaf hem het script en zag toen dat er een probleem was, want hij las de woordjes heel moeilijk een voor een op. Natuurlijk!: hij was nog te jong om het goed te lezen! Tim’s ouders hebben toen fantastisch aangeboden om te helpen en hebben er tientallen uren in gestoken om samen met Tim zijn rol van Pluk na te spelen.” De voorstellingen, die twee uur duurden, gingen fantastisch en daar heeft Tim de basis gelegd voor zijn rol als kleine Tarzan. Hij moet nu namelijk de eerste twintig minuten alleen op het podium staan en door zijn ervaringen vindt hij het niet eng om alleen op toneel te staan. Met volledige onbevangenheid speelt hij voor het publiek.”

Hans: “Dat was erg leuk om te doen, want je brult dan als de boze parkwachter “wat moet dat hier?” en voelt je weer tientallen jaren jonger.” Nu wordt Tim begeleidt door Irma en Bas, van Stage Holding, een zeer professioneel kinderbegeleidingsteam, en gaat hij zelfs naar een Tarzanschool, waar hij onder meer heeft geleerd om op een hoogte van 15 meter aan een liaan te slingeren.” Realistisch stelt de vader: “Het is allemaal mooi en aardig, maar alles staat en valt met zijn prestaties op school. Als die er onder lijden, wordt er geschrapt in andere activiteiten. Mede daarom ben ik er ook niet rouwig om dat Tim na 24 voorstellingen moet ophouden, want dat geeft hem de tijd om zich ook in andere dingen te ontwikkelen, zoals het verbeteren van zang en dans en ook piano te leren spelen. Ik kan het echter niet vaak genoeg zeggen: onnodige druk opleggen moet je nooit doen, want Tim moet het zelf willen!”

Niet pushen
Marleen: “Het fijne van Tim’s ouders is, dat ze hem totaal niet pushen, maar wel ondersteunen in zijn wensen van wat hij wil doen. Pushen heeft trouwens helemaal geen zin, want de wil moet in het kind zelf zitten en er vervolgens uitkomen. Als het anders gaat, werkt het averechts. Ons motto is: motiveren en relativeren.”

Hans: Doordat hij zo druk bezig is met Tarzan, maar ook met zijn tenniswedstrijden, waar hij ook in de vooropleiding zit om een oranjespeler te worden, leert Tim ook zelfdiscipline. Dat is ook van nut voor zijn school, die hem overigens bijzonder goed ondersteunt in zijn activiteiten. Het is onwijs fijn dat hij in een omgeving zit waarin hij tot ontplooiing kan komen. Dat is ook belangrijk, dat kinderen in een motiverende omgeving zitten, waar ze zelf ook gemotiveerd raken. Door positieve impulsen creëer je ontzettende gedreven kinderen.”

Tim leerde drama, zang en dans op de Speelkring en om te gaan met impressie, expressie en de totaalbeleving van toneelstukken. Deze ervaring heeft al geresulteerd in een rol in Belle en het Beest, waar hij Jakopje (de jongen in het kopje) speelde en ook solo moest zingen. Ook voor de CD van Tarzan heeft hij een paar liedjes mogen zingen. Vanwege de Arbo-wet mag Tim, net als de andere 5 jonge Tarzans, maximaal 24 keer optreden. Marleen: “Hij is altijd welkom bij de Speelkring, maar de kans is groot dat hij daar niet meer voldoende tijd voor zal hebben.” Ze heeft nog wel een advies voor haar ex-pupil: “Ik hoop dat je gelukkig wordt en altijd het weggetje gaat dat bij je past. Blijf altijd doen wat je leuk vind, doe geen concessies, maar verzet zonodig de bakens. En bovenal hoop ik dat je gevrijwaard blijft van jaloezie, want de concurrentie kan moordend zijn.”

Hans besluit: “Acht dagen van tevoren hoorde hij dat hij in de première mocht spelen en na dat bericht huilde hij van geluk. Hoewel we zelf zo min mogelijk waarde en aandacht aan deze mogelijkheid wilden schenken, vond hij het zelf toch belangrijk. Hij belde vervolgens iedereen die hij kende op om het goede nieuws te melden. Op een gegeven moment was mijn vrouw José hem kwijt en bleek hij boven lekker met zijn kasteeltje te spelen. In zijn eigen kinderwereld. Kijk, dan maak je je als ouders geen zorgen!”


Voor meer informatie: www.tarzanthemusical.nl. Er zijn al bijna 200.000 kaarten verkocht voor de shows die acht keer per week te zien zijn.

Mariëtte de Boer: “Ik heb schijt aan die rolstoel”

Rijnsburgse dingt mee naar finaleplek Mis(s) Verkiezing

Rijnsburg - Mariëtte de Boer (27) is doorgedrongen tot de halve finale van de Mis(s) verkiezing waarin twaalf mooie, slimme, charmante en doortastende gehandicapte vrouwen strijden om de titel Mis(s) 2007. Mariëtte heeft zelf Spieratrofie, waardoor ze rolstoelgebonden is. “Ik kan niet staan of lopen en moet wel gebruik maken van mijn rolstoel.” Haar reden om mee te doen aan deze verkiezing: “Ik wil het vooroordeel van mensen zonder een handicap helpen veranderen.”

door Joep Derksen

Twee dagen voor de deadline, op 10 april, gaf Mariëtte zich op voor deze verkiezing. “Het was niet zo dat ik twijfelde of ze mee zou doen, maar ik had nog geen goede foto van mezelf waar ik van top tot teen opstond. Pas op het moment dat ik deze foto had, kon ik ook meedoen aan de competitie, samen met nog zo’n 80 andere meiden.”

Mariëtte doet zeker niet mee voor zichzelf of om haar eigenwaarde te vergroten: ze heeft een hoger doel in gedachten: “Ik wil de mensen heel graag laten zien dat je met een lichte beperking heel onbeperkt kunt leven. Ik wil de vooroordelen van mensen zonder handicap laten veranderen en tegelijkertijd mensen met een lichamelijke handicap laten zien dat er eigenlijk heel veel mogelijk is in Nederland qua werk, opleiding en mobiliteit.”

Ze legt uit: “Maar de weg ernaar toe heeft veel obstakels. Je moet weten bij wie je moet zijn om dingen geregeld te krijgen. Ik heb bijvoorbeeld bij de arbodienst gewerkt waar we veel aan reïntegratie deden. Een aanpassing van de werkplek is heel goed mogelijk zonder hoge kosten, want alle investeringen worden vergoed. Vaak zien werkgevers op tegen het inhuren van mensen met een beperking omdat grote en dure aanpassingen nodig zijn, maar de angst voor die onkosten is absoluut ongegrond.”

Dat een handicap niet alleen nadelen heeft, daar is Mariëtte absoluut van overtuigd. “Dankzij mijn handicap heb ik een heel grote wilskracht. Ik werk 32 uur per week bij een bedrijf dat orthopedische (been)protheses maakt waardoor mensen weer normaal kunnen lopen. Daarnaast heb ik een auto, ga reizen en ben afgestudeerd voor HBO Accountmanagement. Ik doe alles en misschien wel meer dan andere niet-gehandicapte mensen doen.”

Badpak

Vorige week dinsdag heb ik me opgegeven, twee dagen voor de deadline. Ik had een foto nodig van mezelf, waar ik er van top tot teen opstond. Ik heb geen foto genomen waarop ik in een badpak gekleed bent, maar juist een beetje een stoere foto, met mijn ene been op een paaltje en mijn andere been op de grond. Met de foto wilde ik uitdrukken dat ik heel krachtig ben en schijt heb aan die rolstoel. Ik heb juist de setting in de duinen gekozen omdat ik van de zee houd.”

Met 19 andere meiden ‘vecht’ Mariëtte nu voor een van de 12 finaleplaatsen. Via de website
www.misverkiezing.nl kan iedereen dagelijks stemmen op hun favoriete kandidate. Mariëtte is de enige kandidate uit de Duin- en Bollenstreek, dus ze hoopt dat de lezers massaal op haar zullen stemmen. “Als je op mij wilt stemmen, klik dan op het witte cirkeltje onder mijn foto. Iedere persoon kan elke dag opnieuw een stem uitbrengen. Daarnaast kan per telefoon of sms gestemd worden, maar via het internet is het gratis. De twaalf personen die de meeste stemmen halen gaan door naar de finale, die op 6 juni live wordt uitgezonden bij de Tros. In deze finale is wel een badpakkenronde en galaronde, dus ga vooral kijken!”

De kandidate voor Mis(s) 2007 denkt dat ze wel een kans maakt om bij de laatste 12 te komen, maar betwijfelt of ze kan winnen: “Er zijn een paar vrouwen die heel mooi, spontaan en welbespraakt zijn. Waar het mij om gaat is om mensen erop te wijzen hoe onbeperkt je leven eigenlijk is. Het gaat niet om het uiterlijk, want als je wilt, kun je onbeperkt leven en je moet gewoon overal voor gaan!”

Om op Mariëtte te stemmen:
www.misverkiezing.nl.

“Heerlijk om weer eens buiten te schilderen”

Schilders nemen middagje voor zichzelf

Teylingen/Lisse - Vier (inter)nationaal vermaarde schilders namen een paar uurtjes voor zichzelf en schilderden het bollenlandschap. Hans de Jong, André Balyon, Simon Balyon en Hans van Moerkerken kwamen op de grens van Lisse en Teylingen bijeen om de kleurenpracht op linnen doeken tot leven te laten komen.

door Joep Derksen

De broers Balyon zijn beide bezig met het opzetten van een panorama in Panorama Tulipland. De Jong schildert al 54 jaar en in juni opent hij een galerie op diezelfde locatie. Van Moerkerken heeft al een aantal schilderijen samen met André Balyon gemaakt en ze zijn goede vrienden. De Jong houdt van schilderen met heel zijn lijf: “Als een van de weinige echte bollenschilders die de doeken maakt terwijl hij in de natuur staat, ben ik gek op het vak. De mensen hoeven mijn werk niet mooi te vinden. Sterker nog, dat beschouw ik als een compliment, want mensen moeten kunst niet kunnen snappen.”

Hans van Moerkerken schildert op wat kleinere plankjes: “Ik kon zo snel niet wat anders vinden, maar dit gaat prima”, lacht hij en legt uit: “Ik schilder heel veel landschappen, je kunt wel zeggen dat dit mijn specialiteit is.” Terwijl hij een rode kleur selecteert van zijn palet verhaalt Van Moerkerken over zijn samenwerking met de maker van het panorama Big Sur. “We schilderen al meer dan 20 jaar samen en sommige van onze schilderijen hebben twee handtekeningen. In een gekke bui hebben ze met z’n tweeën een keer een schilderij in zestig minuten gemaakt: om en om 10 minuten. Dit werk werd binnen twee dagen voor 3.000 euro gekocht door een Amerikaanse opperrechter.”

China

André Balyon heeft zijn linkerhand in zijn broekzak en schildert losjes met zijn rechterhand en zucht diep. “De afgelopen zes weken heb ik me letterlijk in de rondte gewerkt en ik was hier echt aan toe. Het is heerlijk om weer buiten te schilderen, wetende dat het werk nu af is. Ik ben blij te melden dat het Big Sur waarschijnlijk ook naar China gaat na voltooiing van de expositie in Voorhout.” Zijn broer Simon is bezig met plannen voor het maken van een Panorama Winterland, dat hij eind dit jaar wil voltooien. “Ik weet absoluut niet waar ik aan begin en dat is misschien maar beter ook!”, lacht hij. “De opzet voor het Winterland is dat ik als basis neem een eilandje omringd door een grote plas water, met een rietkraag. Het wordt een open landschap met niet echt veel typische Bollenstreekdingetjes erin.”